Na een uitgebreid ontbijt, met nog eens een gekookt eitje, vertrokken we voor een trip van ongeveer 75 km. In vergelijking met gisteren een ‘lichtere’ rit 🙃 ... dachten we.
De rit begon alvast heel goed, al snel spotten we reeën. Eentje bleef ons nieuwsgierig aankijken maar sprong weg toen we een fotootje wouden maken. We passeerden een leuke speeltuin waar het kind in ons nog eens werd losgelaten en een eindje verder reden we langs het grootste zandkasteel ter wereld. Deze niet geplande ontmoetingen en attracties maken onze trip boeiend. Op de planning stond wel een bezoek aan de dorpskerk van Hune. In de inkom van de kerk staat een runensteen. Deze ongeveer 1000 jaar oude runensteen is één van de grootste in dit gebied. Volgens de vertaling luidt het opschrift: “Hove, Thorkil en Thorbjørn lieten deze steen oprichten ter nagedachtenis aan hun vader Runulf de Wijze”.
Het interieur van het kerkje charmeerde ons door de eenvoud, achter het altaar hangt een ontroerend mooi Christusbeeld.
Van Hune ging het richting kust. De fietsroute liep voor een deel op het strand. Fietsen op het strand, een bijzondere ervaring die we in Rømø ook al even hadden geproefd. Maar nu was het een heel eind ‘strandfietsen’. Het was een hele kunst om de fietsen recht te houden. De foto’s en filmpjes spreken voor zich. Tof, tot, tof.
Fietsen op het strand bij Lokken, Noord Jutland: https://youtu.be/23Gvdtuh5dM
Via een alternatief pad verlieten we het strand, het was even mountainbiken. In het kleine stadje Løkken genoten van een lekkere maaltijd, op het kopje koffie dienden we even te wachten. Ons wachten werd beloond met een extraatje. Van Løkken ging het richting Lønstrup. We werden opnieuw verwend met prachtige vergezichten. In het kleine stadje, direct gelegen aan de zee, trakteerden we onszelf op een ijsje. Verder fietsend werden we geconfronteerd met een vlug opstekende sterke wind. Toen we een kijkje namen op de dijk hadden we moeite om ons staande te houden. Het was wel een spectaculair zicht. Begeleid door strakke wind, met af en toe plotse windstoten legden we de laatste 20 km af. Het is niet omdat Denemarken geen bergen heeft dat het overal vlak is. Het glooiende landschap, en de felle wind, deden ons af en toe overschakelen op de kleinste versnelling.
Een voordeel van deze sterke wind vandaag? Onze was zal vlug droog zijn.

Het Deens “wist je datje” van de dag:
Veel Denen hebben in de tuin een kleine houten constructie. Daar slapen ze in de zomer. Denemarken heeft duizenden plekken in het land waar je gratis mag kamperen, vaak staat er een houten hutje om in te slapen.

Geschreven door Filip-en-Chantal-op-reis