We hebben de tent opgebroken en de rugzak weer op. De heupbanden staan op de kleinste stand (geen spek meer over). Vandaag 23 km te gaan, met 1080 m stijgen en 1000 m dalen.

Twintig passen verder bij een splitsing staan we voor de keuze: geen signaal meer te zien. De gedownloade navigatie op Komoot gaf gisteren al een andere route aan dan de spaarzame signalen langs het pad. We besluiten een doorsteek te maken en tóch maar die Komoot aanwijzingen te gaan volgen.

Zodoende hebben we een traject langs 5 grenspalen.
Veel uitzicht is er niet. Grauwe wolken verhullen de toppen van het gebergte wat achter ons ligt.

Als we eindelijk de rood-wit markeringen zien, komen we op een lastig paadje waar rozenstruiken en andere boompjes overheen zijn gegroeid. Dat schiet niet op. Dan toch maar klimmen naar de gravelweg die vlak boven ons loopt. Zoveel verschil in uitzicht zal er niet zijn.

Het dorpje Dòrria ligt op 1540 m tegen de flank van de berg "geplakt". Een kerkje uit de XIe eeuw en een oude wasplaats springen in het oog. Er is een watertappunt maar verder geen voorzieningen voor ons.
Vanaf dit plaatsje lopen we over een eeuwen oud pad naar de eindbestemming. Jammer dat dit niet gerestaureerd en onderhouden wordt, maar het gras is in ieder geval gemaaid.

De bordjes onderweg zijn soms hilarisch. Op een bosweg in de "middle of nowhere": honden aan de lijn. Maar het aanwijsbord dat we bijna bij de camping zijn pept ons helemaal op.

De was moet nodig worden gedaan. Op het moment dat het schoon buiten hangt, maakt een onweersbui alles weer nat. Inclusief de enige lange broek en de binnenzak van de slaapzak. Gelukkig mogen we de droogtrommel gebruiken.

Geschreven door Eg.en.Mech.weg