In Auritz Burguete moeten we voor 2 dagen inkopen, want de dorpjes daarna hebben geen voorzieningen.
Afstand schatten kan moeilijk zijn: van de barman horen we dat de winkel 150 m verderop ligt. Dat blijkt wel even anders. En dan is het onhandig wanneer de telefoon van Mecheline aan de oplader in de bar ligt en Egbert die daar héél lang wacht, niet in kan lichten. Dat moeten we volgende keer anders aanpakken. (Maar de koffie was érg lekker).

De ruimte naast de bar is voor pelota. Dat is een typische bal sport uit deze streek. Net als bij padel worden de muren gebruikt.

Na de onverwacht extra lange pauze is het een uitkomst dat we de parasols kunnen gebruiken terwijl we in de middag hitte onze tocht vervolgen.

Vlak na het dorp Orbara waar we eindigen (en water kunnen tappen), zien we een mooi weiland voor onze tent. Bosjes onttrekken het aan het zicht vanaf de weg. In een hoek ligt een extra laag gras. (Een lekkere zachte ondergrond voor onze dunne matrasjes).
De rest van de weide is geoogst. Verschillende landbouwwerktuigen rijden het veld voorbij. Maar wij verwachten dat de boer hier niet meer komt.

Geschreven door Eg.en.Mech.weg