Verder klimmend komen we bij Aguas Tuertas. Een hoog gelegen vlak dal, waar verschillende stroompjes meanderen. De koeien hebben het daar goed.

Grote grindachtige rotsen duiden op vulkanisch gebied. Aangezien we het pad kwijt zijn (we maken gebruik van een oud stukje GR11 en die staat niet gemarkeerd) duiken we eerst maar weer in het water van een oude krater Ibon de Estanés.
In de verte zien we de markante Pic du Midi d' Ossau liggen. We zijn daar in 2010 langs gekomen toen we de GR10 door de Franse Pyreneeën liepen.

Later krijgen we een paar keer hulp van mensen met een GPS om onze route te hervinden.

Gelukkig zijn er nu en dan wolken, zodat we de hele dag door kunnen lopen. Een (ijskoude) kom waar een waterval in plonst is onweerstaanbaar en zorgt voor een opfrisser.

Candanchú is een skidorp. Niet zo fraai vergeleken bij de omgeving waar wij de hele dag in gelopen hebben. Toch zijn wij er enorm blij mee:

• In het Argentijnse restaurant willen ze om 15.30 u zelfs nog serveren (normaal zijn ze dan gesloten). Door de energie die we verbruiken hebben we wel 4 maaltijden per dag nodig.
• Er is een winkel om onze voorraden aan te vullen (die helemaal op zijn).
• Het begint te onweren. Wij kunnen slaapplaatsen krijgen in de refugi van Pepe. En er 's avonds nóg een keer eten.
• De kamer hebben we in eerste instantie voor onszelf. Zodat we rustig alles op orde kunnen maken. Zoals de onnodige verpakkingen van de inkopen halen en alles op de juiste plek opbergen.
• De telefoon die bijna leeg is kunnen we opladen en er is wifi

Kortom wat een luxe!

Geschreven door Eg.en.Mech.weg