Verschillende routes naar Compostella kruisen de GR11. Vandaag lopen we een klein stukje samen op. Het zijn duidelijk andere trekkers dan wij. Met een rustige gang en een klein rugzakje.

We ontmoeten vanaf de start van onze tocht elke dag GR11 lopers. Sommigen (uit de tegenovergestelde richting) zien er getaand uit en vertellen met een stralende blik hoe mooi de tocht is.
Anderen gaan dezelfde kant op als wij. Een enkele keer ontmoet je die later weer. Maar meestal lopen ze sneller. Ze zijn jonger, hebben minder bagage bij zich, of combineren de GR11 met de HRP. Dat is een route die hoog in de bergen blijft, waardoor je dus minder makkelijk eten kunt kopen. Hij is ook minder goed aangegeven.

Vandaag klimmen we naar Ibón Norte de Anayet op 2229 m. In het meertje kun je alleen pootje baden. Toch maken veel dagjes mensen vanaf een parkeerplaats aan de andere zijde van de berg de tocht naar boven.

Na elke klim moet je ook elke keer weer afdalen! Dit keer eindigden we op een kilometers lange asfaltweg van een skipiste naar een parkeerplaats. Met daarna nóg een aantal km langs zo 'n rijweg te gaan.
Het meest verschrikkelijke pad wat je kunt bedenken. Zeker wanneer je al meer dan 8 uur in de hitte hebt gelopen. Het blijkt vandaag 35 graden te zijn. En dan te bedenken dat je in dit gebied in juni het pad vaak nog niet kan belopen i.v.m. sneeuw.

Gelukkig vinden we, op de parkeerplaats, mensen die bereid zijn ons een lift te geven.

In Sallent de Cállego is er weer geen plek in de herberg. We vinden niet ver buiten het dorp, een klein stukje lopen vanaf een beek, een geschikt veldje om te bivakkeren.

Geschreven door Eg.en.Mech.weg