Vandaag hd ik een flinke rit gepland: naar Probolinggo, meer dan 100 km. Het was een beetje een gok om direct met zo’n lange adstand beginnen, maar ivm het vinden van een slaapplaats verwachtte ik meer keuze te hebben in een wat geotere plaats dan in de kleinere plaatsen waar ik langs gekomen ben. En het is wel lekker om al een flink stuk achter de rug te hebben, dan is de druk er af.
Onderweg had ik allerlei verschillende wegen: van 4 of 6 baans wegen om Surabaya uit te komen, tot hele smalle steegjes waarbij ik soms het idee had dat ik over het terras van de bewoners fitste en ik regelmatig een voetje aan de grond moest zetten omdat het zo smal was. Af en toe liep zo’n steegje ook onverwacht ergens dood dus dan moest ik weer een andere weg zoeken.
Ik kwam ook nog twee keer over een weg die onder water stond. Daar ben ik gewoon doorheen gereden, dat deden anderen op scooters ook. De eerste keer viel wel mee, mijn schoenen bleven droog. Maar de tweede keer kwam het water tot boven mijn enkels, dus een paar natte schoenen.
Een groot deel van de route ging over 4-baans wegen waarbij de buitenste banen smaller waren, voor de scooters ( en fietsers 😉). Maar dat hielp niet echt: als er vrachtwagens op de brede baan reden, dan werden die links over de smalle baan ingehaald, ook door bussen en vrachtwagens. Het was dus goed oppassen om daar te fietsen: als ik teveel links aanhield dan kwamen de auto’s gevaarlijk dicht voorbij. Als ik rechts op de baan reed dan konden de auto’s niet voorbij op dezelfde baan, maar dan haalden de scooters weer links in 😣 Het was een dag van flink opletten, maar ik ben zonder problemen aangekomen. Ik heb wel direct bij aankomst een tube aloë vera gekocht. Ik had me vanochtend en onderweg goed ingesmeerd dacht ik maar ik heb toch een paar rode armen en een rood voorhoofd. Vanavond dus weer smeren 😉.

Geschreven door Cees.op.reis