De dag begon vanochtend met regen, maar gelukkig was dat van korte duur. Na het ontbijt ben ik nog even bij de ferry naar de Perhentian eilanden gaan kijken, daar was het een flinke drukte met vakantiegangers. Er stond een lange rij voor de boten maar daar had ik verder geen last van 😋
Rond een uur of negen ben ik vertrokken richting Tanah Lot, van de kust af het binnenland in. Het grootste deel van de route waren doorgaande wegen, waarbij het eerste deel ook nog een beetje opliep, de wind tegen zat en de temperatuur (volgens mijn fietscomputer) opliep tot zo’n 40°. Stilstaan op de weg was dan ook niet aan te raden. En het werd zo ook wel een zwaarder ritje dan gisteren.
Het landschap varieerde van rijstvelden, af en toe wat bananenbomen en veel palmbomen. Hier en daar wat huizen, maar zeker geen grote steden onderweg. Wel steeds meer Protons: de nationale auto van Maleisië, maar zeker niet de nationale trots 😉 De oudere types rijden verroest en rammelend rond, maar ze rijden nog wel.
Wat ook opviel is dat oude auto’s vaak naast het huis gestald worden, geen idee waarom, maar vaak zijn ze groen uitgeslagen en helemaal overwoekerd. Dan staan ze er dus al even 😊.
Rond een uur of 3 was ik bij het hotel, waar ik de fiets in de lobby mocht parkeren. Wel zo veilig. Nu zit ik te genieten van een lekkere laksa, vanavond nog even de rit van morgen voorbereiden, en dan morgen weer verder 🚲
Geschreven door Cees.op.reis