De rit van vandaag was niet erg lang, maar begon direct vanaf het begin al bergop, en dat bleef de eerste elf kilometer zo. Volgens mijn navigatie zaten er enkele erg steile stukken in maar ik heb alles kunnen fietsen dus dat viel wel mee. Gelukkig ging het daarna lekker bergaf en was het verder een vlakke rit die soepel verlopen is.
In de afdaling zaten op verschillende plekken apen, dit keer in grotere groepen dan ik tot nu toe gezien heb. Zolang ik fietste bleven ze gewoon zitten maar zodra ik stopte verdwenen de dichtstbijzijndste in bomen of struiken. Een enkele keer kwam er wel eentje grommend op me af zodat ik dan toch maar iets verder fietste 🤓. Foto’s nemen moest dus altijd op afstand.
In een dorpje zag ik op een gegeven moment een flinke groep mannen bezig om een zijwand van een huis op een vrachtwagen te laden. Daar was een flinke inspanning voor nodig, maar het is ze gelukt. Met vereende krachten 😊. Terwijl ik daar stond te kijken nam achter me het lawaai flink toe. Bleek ik voor een school te staan waar eerst een paar meisjes achter het hek stonden te roepen, maar er kwamen steeds meer kinderen bij die met elkaar flink wat lawaai produceerden. Toen ik verder fietste en nog even zwaaide gingen collectief alle handen omhoog 😊.
Vanaf ongeveer halverwege kwam ik weer in de buurt van de kust, waar een flink aantal zoutpannen naast de weg lagen. Er was niet veel activiteit maar vanuit één van de opslagplaatsen waren ze wel het zout naar de weg aan het brengen. Zakken van 50kg werden op de rug/nek gedragen, lopend op slippertjes over een zandpaadje en een plank over een slootje. Zwaar werk, maar de mannen waren er wel vrolijk bij 😊.
Ik was lekker vroeg in Bima, morgen ga ik eens bekijken wat ik de komende dagen ga doen. Er is nog één etappe te gaan tot het verste punt in deze route, maar dan moet ik de dag erna dezelfde route weer terug. Daar ga ik even over nadenken 🤔.

Geschreven door Cees.op.reis