Een lekker kort ritje, maar wel met een paar taaie klimmetjes erin. Die klimmetjes moest ik vandaag voor de derde keer passeren maar het werd er niet makkelijker op. Niet echt hoog maar wel steil. Zo steil dat ik af en toe stop om weer op adem te komen, en als je dat doet op de verkeerde plek dan is het te steil om daarna weer op gang te komen. Dus dan wordt het een stukje lopen 😖. Toen in bovenaan de eerste klim gestopt was om iets te drinken kwam er vanaf de andere kant een groepje wielrenners naar boven. Zij hadden er ook wel moeite mee en namen net als ik een pauze toen ze boven waren. Er was er eentje die zich met de auto en fiets naar boven liet brengen om vandaar wel lekker af te kunnen dalen. Zo kan het ook.
Ik had deze route vorige week dus al in de andere richting gereden, en daarom had ik het laatste deel maar iets gewijzigd zodat ik door een ander deel van de stad kwam. Het ging daarbij wel door allerlei smalle straatjes, waarbij verschillende keren gevraagd werd waar ik naar toe ging. Zo vaak zelfs dat ik het gevoel kreeg dat ik er niet welkom was. Op een bepaald moment zei een man dat de weg afgesloten was en dat ik zo niet in Mataram kon komen dus toen ben ik weer omgekeerd. En even later vroeg iemand wel 5 keer waar ik naar toe ging, waarna hij vanalles zei wat ik niet verstond. Uiteindelijk wees hij dezelfde kant op als ik en ben ik weer doorgefietst.
Het begon ondertussen te regenen en donderen, maar ik ben toch maar doorgereden naar mijn hotel. Een beetje nat worden is hier ook niet erg 😉.
Geschreven door Cees.op.reis