Terug naar Lombok, dat was het programma voor vandaag. Het bestond uit 3 delen: eerst een ritje van 25 km naar de veerboot, dan de overtocht met de boot en daarna nog 45 km naar Tetebatu.
Het eerste deel ging voorspoedig, de vaart zat er goed in. Tot er op een bepaald moment iemand op de scooter naast me kwam rijden. Toen ik zei dat ik uit Nederland kwam begon hij in het Nederlands te praten. Hij had tijdens zijn studie in Jakarta daar bij het Erasmus Huis Nederlands geleerd, en had zich ook verder in Nederland verdiept. En zelfs afgestudeerd op de Nederlandse multi-culturele samenleving. Hij nodigde me uit om even mee koffie te komen drinken, iets verderop langs de weg woonde zijn oom, dus daar konden gingen we naar toe. Hij was blij zijn Nederlands weer eens te kunnen oefenen en vertaalde ondertussen alles voor zijn familieleden. Naast zijn werk op de mais fabriek was hij ook nog een beetje boer: hij had 20 koeien en 90 kokosnootpalmen 🌴 🥥. Toch bijzonder dit soort ontmoetingen.
De boottocht verliep zonder problemen. Het duurde ongeveer 2 uur en toen stond ik weer op Lombok. En toen begon het pas: Tetebatu ligt op de helling van de Rinjani vulkaan, dus dat betekende bergop fietsen. Ik had verwacht dat het grotendeels door de rijstvelden zou gaan maar de route liep continue tussen de bebouwing. Vergeleken met Sumbawa was het direct een stuk drukker, meer verkeer en ook lawaaiiger. Gedaan met de rust 😉.
Tussen de bebouwing kwamen regelmatig de ondertussen vertrouwde moskeeën terug. Op één plek zelfs 3 stuks over een afstand van 500 m en er werd nog een collecte gehouden voor nog een moskee 🕌.
De beklimming was niet echt moeilijk. De weg liep geleidelijk omhoog tot ik uiteindelijk op de plaats van bestemming was. Dat was ook gelijk het hoogste punt van de dag.

Geschreven door Cees.op.reis