Vandaag ging ik terug naar Bangsal, met de bedoeling om van daar uit een paar dagen naar één van de Gili Eilanden te gaan, zonder mijn fiets. Het was maar een korte route, dus ik ben niet al te vroeg vertrokken.
Het eerste deel liep langs een riviertje door de stad, door rustige smalle straatjes. Het viel daarbij weer op hoe hier met afval wordt omgegaan: op allerlei plaatsen wordt het gewoon in het water gestort en als er dan een flinke regenbui komt dan spoelt het vanzelf weg. Maar voorlopig ligt het er nog gewoon en ziet het er op sommige plaatsen in de stad uit als een vuilnisbelt.
Tijdens een korte pauze bij een supermarkt kwam ik iets tegen dat ik nog niet eerder gezien had. Voor de supermarkt op de parkeerplaats liep een man die iedere keer dat er een klant op een scooter kwam even op een fluitje blies. Hij liep dan naar de scooter en draaide deze om, zodat de klant na het boodschappen doen zo weg kon rijden. Natuurlijk na het betalen van een kleine vergoeding 😊. Mooie service.
Toen ik eenmaal de stad uit was, kwam ik op dezelfde route die ik al eerder gevolgd had. Ik had het eerst niet door maar toen ik een foto maakte van een Chinese begraafplaats, bedacht ik me dat ik dat toch al eerder gezien had.
In de tweede helft van de route moest ik weer twee heuveltjes over, de vorige keer had ik daar de nodige moeite mee, en ook nu koste het weer de nodige inspanning. Het was niet zozeer de hoogte, maar vooral het stijgingspercentage. Dat betekende gewoon hier en daar een korte pauze inlassen. Tijdens één van die pauzes zag ik ineens in de verte de Gili eilanden liggen. Dat had ik de vorige keer volledig gemist. Ondanks de zware klimmetjes was ik toch rond een uur of 3 op de plaats van bestemming. Ik ben nog even naar de ferry gewandeld en uitgezocht waar ik naar toe wil: het wordt Gili Trawangan. Het grootste van de drie eilandjes.

Geschreven door Cees.op.reis