Het verhaal van vandaag is vergelijkbaar met gisteren. Een lange etappe door droog en stoffig landschap en niet helemaal zeker voor wat betreft beschikbaarheid van een hotel omdat ook in Dompu een hotel gesloten was en de andere uit het routeboekje de laatste tijd heel slechte reviews kreeg. Belangrijk verschil was wel dat er vandaag flink wat hoogtemeters te overwinnen waren. Een extra uitdaging. Dus gewoon op pad en zien waar we uitkomen.
Zoals gezegd was het onderweg niet zoveel anders als gisteren. Zie ook de foto’s.
Ook vandaag weer werd ik overal hartelijk begroet als ik voorbij kwam. Voor toeristen is dit wel een afgelegen gebied, dus die zien ze hier niet zo vaak, zeker niet op de fiets 😊🚲. De meest gebruikte begroeting is wel “hello mistèrrr” wat wel vrolijk klinkt. Dat is dan ook wel alle Engels dat de meesten hier kennen. Vandaag moest ik ook weer verschillende keren mee op de foto. Dat blijft wel apart.
Uiteindelijk heb ik weer wel een hotel gevonden. De fiets mocht in de gang voor de deur, dat vond de hotelbaas beter dan in de scooterstalling. Het enige wat ontbreekt is wifi op de kamer, maar daarvoor kan ik wel in de lobby terecht.
Morgen gaat de etappe naar Bima, de hoofdstad van het oostelijke deel van Sumbawa. Daar ga ik dan eens de planning voor november maken 😊.
Geschreven door Cees.op.reis