Voor vandaag stond een ritje van 71 km gepland maar omdat ik gisteren gestopt was bij een hotel iets voor Chilaw, kwamen er daardoor nog 6 km bij. Daar had ik gisteren even aan moeten denken 🤨, toen had het korte ritje best iets langer gekund.
Het uitgaansverbod is vanaf vanochtend 7:00 uur opgeheven tot vanmiddag 14:00 uur. Dat gaf al direct weer meer drukte op straat en bij winkeltjes en markten. Maakt de boel een stuk levendiger na twee dagen van stilte op straat.
De route naar Puttalam was een mooie route, deels nog langs de zee, daarna meer landinwaards soms op drukke wegen, soms in alle stilte door bossen en velden. Genoeg afwisseling dus.
Er waren onderweg genoeg winkeltjes open om regelmatig iets te drinken te kunnen kopen. Ik het ook nog een Sri Lankaanse “kroket” kunnen scoren. Ik had de dame van het eettentje een kleine fooi gegeven, daarna kreeg ik daarvoor een gratis mangojuice terug. Eerder deze week kreeg ik ook al ergens mango’s toen ik een fooi gaf. Ik ben er nog niet achter wat nu hier de gewoontes zijn mbt fooien geven, maar daar kom ik nog wel achter.
Onderweg waren ook weer de nodige kerken, tempels, kapelletjes etc. te zien. Vooral kapelletjes zijn hier in trek, ze staan nog dikker bezaaid dan in Twente.
Omdat ik in het hotel vanochtend geen internetverbinding had, had ik ook nog geen nieuw hotel geboekt. Ook onderweg lukte dat nog niet echt, dus ben ik maar gewoon naar Puttalam gereden om te zien wat er te vinden was. In het boekje van het reisbureau werd verwezen naar een lokale B&B dus die heb ik als eerste opgezocht. Toen ik daar aankwam waren de Srilankese eigenaresse en haar Australische man direct in rep en roer: door Corona was ze eigenlijk gesloten. Ze had toevallig net de hele boel weer in orde gemaakt en wilde me ook niet wegsturen dus daarmee was ik de eerste gast in 2,5 jaar 😊.
Ik kreeg direct een glas water en een vol bord met fruit om bij te komen van de fietstocht, en daarna ging ook de poort dicht omdat iedereen vanaf twee uur thuis moet blijven. Dat nemen ze hier wel serieuzer dan de hotel eigenaar eerder in Negombo. Daarmee kwam van mijn plan om vanmiddag nog even langs de zoutpannen te fietsen ook niets meer terecht. Dat is dan iets voor morgen. Net als de zoveelste poging om te proberen een SIM kaart te vinden.

Geschreven door Cees.op.reis