LANGS DE DONAU
We zijn nog wat moe van de lange dag van gisteren en gaan daardoor wat later weg. Eerst koffie in de tuin. Vandaag onze laatste dag in Budapest. Ik had hier best langer willen blijven.
We fietsen eerst over de brug naar Buda. Wat we eerst vanaf de boot zagen, zien we nu van dichtbij. Prachtig.
Rachel vindt het fietsen moeilijk met handremmen. Daarom houdt Jaap haar eerst steeds vast. Dat maakt het fietsen met elkaar minder ontspannen. En daarom blijven we ook maar op het fietspad langs de Donau.

PANNEKOEK
Bij een kerkplein stoppen we om wat eten. We komen terecht in een pannenkoekrestaurant. Met 26 verschillende zoete en 14 hartige pannenkoeken. Bosbes en room, een pannenkoek stoof met kip, tomatensaus, ui en kaas mjam, pannekoek met oreo en tiramisu. Het blijkt maar 1,20 per pannenkoek te kosten, dus bestellen we nog een paar. Jaap probeert cheddarcheese met dille. Oh, echt niet lekker. Douwe kiest pannenkoek plate met banaan. Wow, met choco en vanillepudding. Heerlijk.

FONTEINEN: DOORWEEKT
We fietsen even later op het Margarita-eiland, prachtig groen met bijzondere bomen. We genieten er van een fonteinshow op muziek. Het lijkt wel op de show in Las Vegas. Wat mooi dat de Hongaren Budapest zo mooi onderhouden en ook extra’s maakt voor haar inwoners en gasten. Dit vindt je toch niet in Nederland. Nou ja, Hoogezand heeft ook een fontein gekregen bij het gemeentehuis, waar kinderen plezie hebben.
Dan fietsen we in Pest en komen weer bij de fontein in de buurt van het Parlementpaleis. Ook heel mooi gemaakt. Dan spuiten ze, dan stoppen ze. Wat blijkt: Als je er naar toe loopt, stoppen ze, alsof je ze bezweert. Jong en oud geniet ervan. Rachel raakt helemaal dol, zij probeert juist nat te worden en even later rent ze al lachend overdwars door de stromen.
Ja, mama ook. Sarah en Thije proberen mij er ook in te duwen. Dat lukt natuurlijk niet, ik ben het te glad af... totdat het toch lukt, ai... Ze worden ook steeds sterker en zijn nu beide groter dan ik ben. Nu probeert Sarah hetzelfde bij Thije. Wat een plezier. Helaas bezeert Thije zijn voet, maar het valt gelukkig mee.
Rachel is inmiddels doorweekt. Een poosje later drinken we een milkshake, vers klaargemaakt, en cappucino, en kunnen we onze natte kleren schoenen drogen bij de ventilator van de airco van het cafeetje. Waar een airco al niet goed voor is.

SHOPPEN en BEGRAFENIS HEMDJE
De mannen en Rachel gaan met de auto naar huis. Sarah en ik gaan shoppen. Kunnen we mooi ons cash-geld aan hongaarse forint opmaken. Het is nog een avontuur om bij de winkels te komen. We lopen een stuk, maar geen winkels... Volgens een ober kunnen we het beste met de metro M3 naar Oipest, dan 3 haltes verder naar Westend, in het Hongaars is dat een lange onverstaanbare naam. Ja, oke... Maar hoe weten we dan de goede richting? we besluiten het te proberen. Mbv een plattegrond waar de Donau opstaat kunnen we ons redelijk orienteren. En inderdaad, het blijkt dat Westend een overdekt groot winkelcentrum is. Dat heeft die ober goed uitgelegd. Sowieso vinden we de Hongaren vriendelijke en ook sociale mensen. Ook in de metro en bus zie je groepjes mensen in gesprek met elkaar. Een oud mannetje die ons groet. Czia!
Sarah vindt een mooi zwart spijkerjurkje en ik een zomerjurk (dat doe ik voor Douwe, want die heeft zo’n hekel aan mijn groene zomerjurk) en een luchtig hemdje ter vervanging van de witte, die is nu wel aan vervanging toe is.
‘Als jij eerder sterft dan ik, dan hoop ik dat het in de zomer is, dan doe ik je dit witte hemdje aan. Die heb je iedere zomer aan vanaf dat ik je ken.’

TERUG NAAR HUIS
Inmiddels is mijn telefoon ‘dead’. Met de hulp van een jongeman die ons de Donau aanwijst, kunnen we ons orienteren om bus 91 te vinden. Als we hem bedanken, glimlacht hij zijn 2 tanden bloot en vraagt om een kleine bijdrage. Ik heb nog wat muntgeld in mijn broekzak gedaan. Wachtend op de bus, eten we een heerlijke turkse wrap.
Op de terugweg in de bus krijgen we nog een romantisch vergezicht van Budapest bij nacht cadeau.

Geschreven door Alines.journal