PAKKEN & TERUGBLIKKEN
Het pakken duurt natuurlijk langer. Want alles moet nu mee in 12 tassen. Het is een aardige klus. Maar precies om 11 uur zijn we klaar. We zien nog even de housekeeper Tanyia. Het blijkt dat het gezin dat hier woont de zomer doorbrengt in Italie en ondertijd hun huis verhuurt. Leuk om te weten.
Al was de keuken hier niet echt schoon, het was een mooie plek voor ons deze laatste dagen. We gaan nog wat shoppen in Hollywood, op zoek naar laatste souvenirs. En een zaak waar je een Amerikaanse lunch met donuts en bagels kunt krijgen. Dat lukt prima. Voor elk wat wils, zie de foto’s.
Ondertijd praten we natuurlijk over Amerika. We vinden het mooi dat zoveel Amerikanen trots zijn op hun land, zonder dat ze arrogant zijn. Ze zijn wel open en gastvrij.
Sarah en Jaap vonden de afwisseling in de natuur verrassend. En mooi. Je rijdt een paar uur, en het ziet er weer anders uit. Douwe vindt alles mooi aan Amerika, maar vooral de auto’s, het lekkere weer en dat alles groot is, en dat de mensen vriendelijk zijn. We hebben Ik vind vooral de rust die gepaard gaat met de vriendelijkheid verrassend. Dat wil ik graag meenemen naar Nederland, dat geduldige, niet gehaaste. Thije en Rachel vinden de vakantie mooi, maar wel lang. Zij waren liever 14 dagen gegaan.
Nu richting Nederland. Ook weer goed. Al hadden Douwe en Sarah wel langer willen blijven. Douwe gaat zeker weer terug, zo zegt hij.

BALANS VERLOREN VOORWERPEN - JAAP SPRINGT IN KANAALTJE
We maken de balans op wat betreft verloren voorwerpen. In elke plek ongeveer hebben we een mes ergens laten liggen, 7 zijn verdwenen. We smeren onderweg nu met een lepel. Maar geregeld hebben we per ongeluk een handdoek meegenomen uit een huisje. Daardoor zit de zwemtas ook zo vol...
Verder ben ik 11 speldjes kwijtgeraakt in de golven. Ik heb 2 petten gekocht en heb ik, wederom per ongeluk, een zonneklep meegenomen uit de winkel. Daarvan is er eentje door Douwe kapot getrokken, twee zijn verloren onderweg. Wel jammer, ik vond die blauwe pet wel mooi... Dat betekent dat Jaap deze weddenschap heeft gewonnen. Sarah maakt dit weekend een taart! Dat heb ik toch goed gedaan!
Maar de weddenschap om het horloge heeft Jaap verloren. Want die heb is veilig in Nederland aangekomen! Al is dat niet een grote prestatie, want veel heb ik deze niet gedragen, maar afspraak is afspraak! Zaterdagochtend zal hij in ‘t kanaaltje springen, achter ons huis. Githe komt er apart voor terug dit weekend.

AIRPORT LAX - PASPOORT KWIJT
Voor de laatste keer over de 101 naar LAX, het vliegveld van LA. Het is erg druk en chaotisch op de weg. Omdat we op tijd staan, geeft dat wel wat stress. Jaap en Douwe zetten ons met alle bagage af, en rijden door naar de Six bij het vliegveld om de auto daar af te leveren. Dit gaat gelukkig gemakkelijk. Sarah en ik proppen ondertijd de gekochte spullen bij de koffers in. Het past allemaal net. Ondertijd snoepen we uit de grote bus met kaasballetjes, die nog lang niet op zijn, Douwe!
En dan in de rij om in te checken. Kunnen we meteen ons geduld oefenen, aanvaarden zoals het is, in de rust blijven, zoals Amerikanen doen. Het helpt echt.
Naar de douane. Alles goed gegaan.
Voor de laatste dollars kopen we wat drinken e.d. Eten weer kaasbolletjes. En het laatste fruit.
Tijd om te boarden. Dit gaat wat vreemd. Jaap en Douwe mogen zo doorlopen, maar de beambte wil wel van mij en de jongste 3 de paspoorten zien, die worden grondig gecheckd. Gelukkig goed. We lopen door de poort en geven onze paspoorten aan Jaap, die ze altijd bij zich draagt in het oranje heuptasje. Even tellen. Hey, maar 5 paspoorten? Nog een keer tellen. Die Douwe mist. Hoe kan dit nu? Nou, Douwe wil best in Amerika blijven, hoor. Dat scheelt. Maar je blijft niet Amerika, maar blijft steken in Duitsland. Dat is duidelijk minder...
O, Douwes paspoort ligt misschien bij de beambte, op de grond. Want onze 4 paspoorten waren op de grond gevallen. Zou die van Douwe daar nog ergens liggen? Gauw terug. Maar we mogen niet door de deur terug. De vrouwelijke beambte loopt voor ons terug en kijkt op de grond. Ja, daar onder de stander ligt een paspoort! Douwes paspoort. Opluchting.

VLIEGEN: ETEN MET TURBULENTIE
Met een half uur vertraging vliegen we. Mooi uitzicht op de lichtjes van LA met de ondergaande zon. Dan zoekt ieder een film uit om te kijken, Mrs. Doubtfire! Deze heerlijke komedie speelt zich in San Francisco. Meerdere plekken herkennen de kinderen. Grappig he. Na een tijdje krijgen we warm eten. Jaap en ik vragen een rode wijn erbij. Luxe hoor. Sorry, ik heb uw wijn erg vol in geschonken, zegt de vriendelijke stewardess. Nou, dat vind ik geen probleem, wat extra wijn. Ik neem meteen een slokje en mits valt het vliegtuig in een luchtzak en alles golft op een neer, zo ook onze wijn. Tegelijk begint mijn bord met eten ook te schuiven... en we blijven maar op en neer gaan. Ik krijg er de slappe lach van, net als in de achtbaan. Heel wat wijn kwam op een verkeerde plek terecht... Het duurde even voor we konden eten.
Nog even verder film kijken. En dan slapen. Ieder slaapt in elk geval wel wat.

Geschreven door Alines.journal