ZINGENDE NEGERINNEN
Ik wil graag een zwarte kerk bezoeken in Amerika met een ‘echt’ gospelkoor. Het was wel moeilijk om deze te vinden in de buuurt of in SF. Want hoe zoek je die op google. Eindelijk gelukt, een baptistenkerk met een zwarte pastor in Sausolito. In m’n eentje rijd ik er heen. Gelukkig ben ik inmiddels gewend aan het rijden hier. Ik durf zelfs de oprit achteruit naar beneden te rijden. Bij de kerk staat warempel een limousine. Misschien om mensen op te halen? Goed idee voor Nederland, aldus Jaap en Douwe. Goede PR.
Als ik binnen, klinkt er lekkere muziek. Een leadsinger en achtergrond-singers die invallen. Het klinkt wel echt als een zwart gospelkoor, al zijn het geen dikke negerinnen.
De zaal is lang niet vol. Veel zwarte mensen, maar ook een paar blanke mensen.
De pastor begint te praten, welkom e.d. De man achter het orgel-keyboard speelt gewoon steeds door. Wat geniet hij van de muziek en het zingen. Hij doet het vanuit geloof, vanuit zijn hart. De pastor begint te bidden... mensen reageren: yes Lord, thank you Lord... iedereen bidt actief mee. Heel levendig. Dan onder een lied gelegenheid om elkaar te begroeten. De pastor komt naar mij toe, om mij als gast persoonlijk te begroeten, terwijl allerlei mensen elkaar huggen. Heel hartelijk allemaal.
De pastor en iedereen leest hardop een vers uit Hebr. Mooi vers. Dat God ons vernieuwt. Hmm, het helpt wel om het te internaliseren.
Weer heerlijke muziek. Geen tekst op beamer. Iedereen zingt zo mee. Iedereen swingt mee.
Af en toe wel een bijbelvers op de beamer. Zo ook bij de kollekte als een lofoffer aan God. Onder gezang breng je je offer naar voren, als een gift aan God. Ik ervaar het niet als manipulerend, maar als uitleg wat een collecte is.
De dominee begint met zingen van lied. Praat dan tegen ons. Over vergeven: vergeef en vergeet het.
Boosheid, wrok, jaloezie, al die negativiteit neemt onze blijdschap weg. Het is een last die je meedraagt. (O yes, Lord, klinkt vanuit de zaal.)
Oplossing is vergeven. Dat is Gods manier. (Mmm yes)
Maar vergeven is moeilijk. En vergeten nog meer. Onze mind is gemaakt op onthouden... hoe doet God dit, vergeven en vergeten. Hij doet onze zonden weg, laat ze los, gooit ze in de zee. Hij vergeeft ons, als wij ook vergeven, zegt Jezus.
Soms moet je niet vergeten. Je moet er mee dealen. Vergeven is een manier om van iedereen te houden, zoals Jezus van ons houdt. (Yes, yes, Lord)
Jezus helpt mij om mijn lasten te dragen, mijn zorgen. De dominee begint weer te zingen: I must have Jesus... de organist kruipt snel weer achter het orgel en begeleidt hem.
Een andere ouderling komt naar voren en geeft een paar korte quotes van de preek die hem aanspraken.
Is er iemand die vergeving nodig heeft of gebed? Kom naar voren, dan bidden we met je. Terwijl de zanggroep zingt zittend op voorste rij, loopt er iemand naar het gebedsteam. In een huddle, groepsknuffel wordt er gebeden. Dan een oproep: ieder die gebed of kracht nodig heeft, kom naar voren, dan bidden we met elkaar in een grote kring. Het merendeel van de mensen gaat naar voren en vormt een grote kring. De ouderling bidt voor iedereen. Hij laat zich leiden door de Geest, zo klinkt het. Hij bidt om een zegen voor gezinnen, dat zij elkaar tot zegen zijn... U God geeft ons kracht, ook in moeilijke situaties. Halleluja. De organist zet een een slotakkoord in. Daarmee eindigt de dienst.
Bij de deur wordt ik nog uitgenodigd om een broodje mee te eten. Maar nu moet ik nodig terug. Want we gaan straks fietsen door San Francisco over de Golden Gate Brug. Al met al vond ik het heel bijzonder om mee te maken. Veel leven en enthousiasme. En eenvoudig krachtig geloof.

FISHERMANS WARF
In San Anselmo is het overdag een lekkere temp. Maar we weten nu dat het kouder is in SF. We gaan om 13.30uur richting SF, zonder Jaap. Zijn polsen en knie hebben rust nodig om te herstellen. Als we bij de brug zijn, zien we een wolk vanuit de oceaan over de berg en brug waaien. Ineens is het mistig. En kouder. Hoe zal het worden als we straks onze tocht maken met een gids naar de brug?
Eerst gaan we even shoppen bij Fishermanswarf, aan de baai. Heel toeristisch hier, maar ook gezellig. We kopen Amerikaanse wandborden en (nummerborden van de 4 states waar we zijn geweest, als herinnering, Douwe een Trui van Californie. Hij doet meteen aan.

FIETSEN NAAR GOLDEN GATE BRIDGE - BAAI AREA
Met een groep stappen we daar op de fiets. De gids geeft ons eerst fietsles. Grappig. Dan gaan we. Al snel moeten we weer een heuvel omhoog richting de brug. Dat is flink trappen. Rachel zit achter mij op kids taggler aan mijn fiets. Ze trapt flink. Met haar hulp lukt het me om de berg op te fietsen. Goed zo, Rachel!
Het wordt hier steeds mistiger en kouder. En de wind steeds harder. Het is wel even afzien. Maar ook een ervaring, om de zeewind te voelen, de zee onder ons te zien en op de brug te staan.
Al is ons uitzicht minder. We zien niet veel van de brug en van San Francisco nog minder. De gids vertelt dat zomer in SF is als winter elders in Amerika, maar dat hij dit weer nog niet eerder heeft meegemaakt hier, 17 graden.
Hij vertelt meer over SF. Over de baai-area en de huizen op de heuvels. Een huis hier kost gemiddels 5 miljoen. De baai area is ontstaan na de grote aardbeving in 1920. Bijna alle gebouwen en huizen van SF waren verwoest en alle afval gooiden ze van de rotsen af in de zee. En zo ontstond er een vlak deel voor San Francisco. Hier werd toen een ilitaire basis gebouwd, maar ook een park met prachtige bomen. De baai is een plek waar nu veel wordt gerecreeerd, op de grasvelden, er wordt gesport.
We fietsen ook langs een mooi gebouw, een expositie gebouw, bijna het enige gebouw wat nog overeind stond na de aardbeving. Mooi om te zien. Er staat een bruidspaar voor. Weer mooie huizen...
Mooie stad. Een prettige fijne sfeer, ondanks de koudere temp. Hier zou ik we willen wonen, liever als in Los Angelos, zegt Githe.

SUBURBAN
Terug in de auto genieten we van de verwarming in de auto. Douwe heeft de stuur- en stoelverwarming aan gezet. Als Douwe de bestemming heeft ingetikt op zijn Iphone, daarna uitzoekt waar de minste file is en het connect met de navigatie in de auto, zorgt hij er daarna voor dat de blind spot werkt: telkens als er een auto links passeert, gaat er nu een lampje gaat branden in de linker spiegel. Handig, want vooral vanwege je blinde vlek. Dank je, Douwe!
Douwe heeft de Suburban uitgezocht. Die leek hem handig voor ons gezin, ook qua ruimte. En dat is ook zo. Alles past er net in. Wat is die jongen handig. Hij weet hoe elke knop werkt, en alle functies. Want deze auto heeft zoveel knopjes en techniek. Hij leest het en onthoudt het ook allemaal.... Technische bedrijfskunde is vast ook geschikt voor hem. Na de vakantie begint hij mmet deze hbo-studie. Al hoopt hij na verloop van tijd op een politie opleiding vacature.
‘Heb je je schoolmail al bekeken’, vraagt Githe hem. Eh, nee. Is wel handig, aldus Githe.
Githe en Thije hebben beide echt zin om na de vakantie bezig te gaan met hun studie. Douwe houdt zich daar nog niet mee bezig. Moeilijk ook om er een beeld van te krijgen.

Geschreven door Alines.journal