HOE HET BEGON:
HERFST 2016, AAN DE KEUKENTAFEL
Jaap: Is het niet mooi om als gezin een mooie reis te gaan maken. Misschien, waarschijnlijk onze laatste zomervakantie samen als gezin. JAAAH!
Douwe: naar Amerika. Githe: ja, Amerika, dat moet geweldig zijn. Naar LA en San Francisco. Douwe: naar Las Vegas en route 66. Githe: Mam, jij wilde altijd toch nog graag een keer naar de Grand Canyon. En Yosemite National Park moet ook prachtig zijn.
Douwe: en rijden langs de westkust moet ook geweldig zijn. En naar Disneyland bij LA, dat is leuk voor Rachel en Thije.
Sarah: naar het strand daar. En shoppen. En Hollywood!
Jaap: nou ja, oke, maar dat moeten we wel sparen. Dan gaan we volgend jaar niet op wintersport en vieren we de zomervakantie thuis.
De oudsten: prima!
Aline: ach, dat kan ook best. Vieren we vakantie in onze tuin onder de veranda.
Rachel en Thije hadden er nog weinig voorstelling van, maar pasten zich aan. Thije: Maar dan gaan we daarna weer naar Tsjechie!
Oke! En zo werd het besloten.

ZOMER 2017: RUST & ROUTE & REISPLAN
Lekker rustig dus. Spelletjes doen, boeken lezen onder de veranda, broodjes halen bij de Coop, keertje uiteten, zwemmen. Film kijken. Lekker in de tuin. Spelen met de nieuwe buurmeisjes.
Maar ook: Speuren op internet, reisverhalen lezen, langs een reisburo. Dat wordt veel te duur. We maken zelf een route:
We willen niet meer als 4 uur per dag reizen. En ook 3x ergens 6 dagen zijn, zodat er ook rust in onze vakantie zit:

Los Angelos, Grand Canyon, Lake Powel, Antelope Canyon, uitstapje naar Monument Valley, Zion NP, Las Vegas en Hooverdam, Death Valley, Yosemity NP, San Francisco, kustroute terug naar Los Angelos.

Hoeveel kilometer? Onbekend. We hebben gerekend in reisuren.
Gaan we met camper? Te duur. Met 3 tentjes... Mmm, leuk, vooral het kamperen op de nationaal parken moet prachtig zijn, maar ook een heel gedoe steeds.
Op het laatst besluiten we in airbnb-adressen te gaan. Bij particulieren dus. Ontmoeten we meteen wat Amerikanen. En misschien nog wel goedkoper. En minder ingewikkeld. Al heeft het me een lang weekend gekost, om langs de hele route geschikte adressen te vinden voor ons gezin. Maar het is gelukt. We gaan naar 14 airbnb-adressen in totaal.

20 juli 2018
DAG 1: ONDERWEG & VOORAF.
Ja, de reis is begonnen! We zijn aan boord van het vliegtuig. Al voelt het nog wat onwerkelijk. Ook zoveel gebeurd afgelopen week...
Om 2.30 vannacht ging de wekker, de andere 6 lagen op bed, maar ik heb niet geslapen. Was nog bezig met de laatste dingen. Vakantiebieb boeken downloaden, laatste mail van werk etc. In de auto om 3.10 viel ik als een blok in slaap.
Overdag koffers gepakt, en in de avond het afscheidsfeest van groep 8, van Thije. Een bbq met leuk toneelstukje van groep 8 met hun typering van de juffen en meester. Het was heel mooi met alle ouders, juffen en meester. Mooie persoonlijke woorden, afscheid. Gister nog begrafenis van Pieter, volleybaltrainer, en afscheid nemen van ouders. Daarvoor gewoon nog gewerkt.

VLIEGVELD & IN HET VLIEGTUIG
De spelletjestas zit ook bij de handbagage, maar wordt niet gebruikt. Iedereen zit filmpjes te kijken. Luxe hoor, ieder een schermpje. Ik luister muziek.
De reis gaat voorspoedig. Tussen de pascontrole en bagagecontrole smeren we onze meegenomen broodjes, lekker met brie of eiersalade. Alle worteltjes en komkommertjes opeten, want die mogen niet mee in het vliegtuig. Thermos en flesjes leeg. Zo, het kan beginnen.
Alleen het inchecken gaat vreemd. Sarah moet alleen langs de extra controle. Githe maakt een filmpje ervan, maar dat is niet de bedoeling, zij krijgt een vriendelijke berisping van een beveiliger.
We vliegen rond 9.30 uur nederlandse tijd. Jaap slaapt meteen nog voor we opstijgen. Overstappen in Munchen. Dan verder met Lufthansa om 12 uur. Na het warm eten, wat best lekker was voor een vliegtuigmaaltijd, proberen we allemaal te slapen rond 15.00 uur. De jongens slapen het minst, anderhalf uur... mmm... dat belooft wat. Allemaal wakker om uur of 6 in de avond. In Amerika is het 9 uur in de ochtend. We vliegen letterlijk terug in de tijd. We doen alsof het ochtend is.
Ja, het is ochtend. Behalve voor Githe, die denkt nog in nederlandse tijd. Lekker kop koffie. Al komt er geen ontbijt... Nou ja, we hebben nog wel een broodje brie over van gister.
Zo, nu tijd over om dit reisverslag te beginnen. Leuk om te bewaren voor later. En voor het thuisfront. Volgens Githe vreselijk om bij te houden, maar ik doe dit liever als via FB. Iemand die het wil, kan het volgen.
Warempel, we krijgen nog een hot dinner. Ook vega.
Rachel: ‘Mmm, ik wil hier best nog een nachtje slapen. Het slaapt hier lekker.’ Daar denkt de rest wel anders over...

PLANNEN DEZE DAG: ZWEMMEN & AMERICAN FOOD
We komen aan om 15.00 uur in Los Angelos. (In nederland is het dan 24.00 uur. We zullen wel vreselijk moe zijn dan, vooral de jongsten. Maar we gaan proberen meteen de amerikaanse tijd aan te houden.)
De eerste nacht slapen we in hotel vlakbij de airport. Plan is om even te zwemmen, dan yeah, de Mac supersize menu. Daar verheugen de kids zich al maanden op.
Volgens amerika-gangers onder mijn volleybal-maatjes is het eten vreselijk in amerika. Alleen maar patat en hamburgers... en als ontbijt alleen donuts. En het brood en de koffie is er ook niet lekker... De jongens zullen dat prima vinden. Maar ik heb maar wat pakjes soep en nasi-mix meegenomen. Het zal wel geregeld koken worden. Dat kan immers makkelijk in airbnb-huisjes. En we kunnen onderweg altijd onze koffie zetten in de thermos.
Na het wachten op onze bagage, komt er nog een douanier en hond snuffelen bij onze bagage. Hij blijft maar snuffelen. Of we groente of fruit hadden ingevoerd. Nee, dat hebben we al opgegeten op Schiphol. Zit er eten in die koffer misschien? O ja, pakjes soep. Ook noedels? Eh ja, roerbakmie. Meegenomen, zodat we altijd iets kunnen maken met nog wat groente er door. Ze wou het wel graag even zien. Prima. De drugshond krijgt een hondensnoepje. Goed gedaan. En wij ook. Inmiddels zijn de laatste 2 koffers ook gearriveerd. We gaa in de shuttelbus naar hotel. Supergoede reis gehad.
Een heel korte zwempartij, het water was koud. Even settelen, dan gaan we iets eten in het restaurant om de hoek. We zullen zien wat het wordt. Geen MacDonald, maar mexican. Lekker. Met veel cheese. En veel vlees. Tijdens het eten valt Rachel in slaap. Tja, op 2 tot 5 uurtjes slaap na, zijn we meer dan 40 uur wakker nu... maar iedereen houdt zich prima!

DANKEN
Ik ben dankbaar voor de goede reis, dat we veilig zijn aangekomen.
Voor de gezelligheid samen en de goede sfeer, dat iedereen zich positief opstelt. Ook Rachel, voor haar nog een leerpunt.
Voor de momenten van persoonlijk contact met ieder, de knuffels van de jongsten. Momenten van intimiteit.
Daar doen we het voor!

Geschreven door Alines.journal