FORMULE 1
Al vroeg staan Jaap, Sarah en Douwe op vandaag. Ze willen op tijd arriveren bij de Formule 1, voor de files aan. Tegelijk kunnen ze dan een mooi plekje vinden. Dit keer is de autorace wedstrijd in Budapest. De Nederlander Max Verstappen staat zelfs op pole position. Het belooft een mooie wedstrijd te worden.
Maar ook een warme en vermoeiende dag, die zal eindigen in de wildernis...
Een pet helpt tegen de brandende zon. Uiteindelijk moeten ze bijna de hele dag staan, willen ze iets zien. Jaap wordt zo stijf, dat het hem niet meer lukt om te gaan zitten. Sarah heeft spierpijn achter haar knieen van het staan. De wedstrijd begint om 3 uur. Heel lang blijft Max Verstappen voor. Maar uiteindelijk weet Hamilton hem in te halen, na het verwisselen van banden.

LANGE REIS MET HINDERNISSEN
Thije, Rachel en ik gaan naar een waterpretpark aan de rand van Budapest. Eerst een eind met de bus 91, dan tram, dan stukje lopen. Met de bus gaat het goed. Maar welke tram? Volgens een behulpzame jongeman is het deze tram. Na 20 minuten besef ik dat het niet klopt, we moeten naar het noorden afbuigen, min of meer langs de Donau. De wifi werkt niet op mijn mobiel, ai... Een lieve mevrouw gaat zoeken op haar mobiel. Bus nr 30 moeten we hebben. Aha, dus stappen we hieruit. Maar we kunnen 30 niet vinden. Hey, een MacDonalds, daar is wifi. We bestellen wat lekkers en Thije zoekt de route uit. Gelukt! Eerst die en dan inderdaad nr 30. Op goed geluk stappen we bij het hoofdstation uit, het ziet er tenminste uit als een hoofdstation. Ja, daar is 30.
Het is heel warm in de bus. En deze stopt heel vaak. Wel leuk om ook een stuk door een buitenwijk van Budapest te rijden. Na een half uur worden we onzeker. Zitten we wel goed? Ik vraag het de chauffeur. Ja, nog veel verder. Nou, we zitten in elk geval goed. Bij het uitstappen, staat er geen bord. We vragen het aan een stel die ook net uit de bus stapten. ‘We’ll show you.’ Ook zij gaan er heen. Wat fijn dat heel veel mensen hier engels spreken.

ZWARTE GLIJBANEN en BOOTJES in Aquaworld
Het zwembad is echt prachtig en heel groot, met 4 diepe en ondiepe zwembaden met verschillende temperaturen, een buitenspeeltuin en 15 glijbanen, blauwe, rode en zwarte. Rachel mocht alleen in de blauwe, maar die houdt ook veel van gewoon zwemmen en spelen. Er was zoveel te doen en glijden, dat ik geen tijd had voor mijn boek.
We begonnen in de blauwe glijbaan, Rachel en ik samen in een bootje. Omdat de rij lang was voor de blauwe, ging Thije al snel van een zwarte. Heel leuk hoor, die vindt jij ook leuk, mam. Ok, daar gingen we samen. Echt leuk hoor. Thije heeft ze allemaal gedaan. En ik uiteindelijk ook.

TERUG DE RIMBOE IN
Nu weer terug. We zagen er wel wat tegenop. Eerst moesten we een stukje verder reizen naar het eindpunt van bus 30 en dan de hele reis terug naar het hoofdstation. De chauffeur had even pauze bij het eindpunt. Inmiddels was Jaap net vertrokken vanuit de menigte bij de formule 1, toen ik belde of ze ons konden ophalen. Ik gaf de naam door die op het busbord stond. Het bleek een half uur rijden te zijn om ons te halen volgens google maps. Gelukkig.
Wat toch handig he, al die technische mogelijkheden. De tomtom wijst wel de weg... na een stuk snelweg moeten ze eraf, bij het plaatsje G”od. Dat moet goed zijn. Even later rijden ze over een zandweggetje vol met kuilen. Tot ze door een grote plas moeten. ‘Waar brengt mam ons naar toe? Moet ik hier ook nog doorheen?’, vraagt Douwe. Bleek dat het weggetje doodloopt. Dit kan het niet zijn. ‘Moeten we nu ook boos worden op mama?’ ‘Nou, nee, antwoordt Jaap, dat hoort bij zo’n reis.’
Gelukkig kwam Douwe op het idee van Whatts ap-live locatie. En het lukt mij om het uit te voeren. Uiteindelijk zijn we in het donker thuis.

Geschreven door Alines.journal