NOG EEN KEER HOCHFICHT, MOEILIJK VOOR RACHEL
Ineens is het al weer de laatste dag. Tenminste voor Githe, Berend en mij.
Op deze dag gaan we skien in Hochficht. Dan hebben wij alvast een uurtje van onze reis erop zitten. En het is natuurlijk leuk om daar nog eens te skien. We staan op tijd op, om spullen te pakken en vertrekken in 2 auto’s.
Jaap en ik skien met Rachel. En dat gaat wisselend. De hellingen in Hochficht zijn behoorlijk wat gevarieerder, langer en moeilijker dan in Lipno. Lipno is ideaal voor beginners en voor gezinnen.
Sommige stukken gaan goed, dan skiet Rachel weer teveel naar beneden, waardoor veel tempo maakt, en niet goed weet af te remmen. Het is niet eenvoudig… ‘Ik ben het verleerd… Ik mis mijn skieschool.’
Jaap en Thije skien samen op de 1e berg, en de oudste kinderen vermaken zich prima met elkaar op de verste berg. Natuurlijk doen ze ook weer de bultjes-route onder de stoeltjeslift. Ook Sarah gaat nu helemaal mee naar beneden. Knap Sarah!
Rachel begint te snappen waarom bochtjes maken belangrijk is. Bij vlagen doet ze dat ook heel goed
Maar als het erbij gaat regenen, zakt ons animo snel. Rachel wil nog wel skien in het kidspark. Dat kan ze prima aan. En daar heeft ze er weer plezier in, gelukkig.

TERUGREIS 1e GROEP
Githe en Berend willen graag een dag eerder naar huis. Githe natuurlijk vanwege een volleybalwedstrijd, Berend omdat zijn vader zijn verjaardag viert. En ik ga mee als 3e chauffeur.
Jaap en de andere kids rijden terug naar Lipno en brengen onze skies terug. Douwe en Sarah zijn aan de beurt om voor het eten te zorgen. Pannenkoeken!
We vertrekken om 15.30 ongeveer vanuit Hochficht. Eerst een stuk over 2-baansweg door Oostenrijk, maar al spoedig zitten we in Duitsland. Het is op vrijdagavond in Zuid-Duitsland wel heel druk op de snelweg. Veel vrachtverkeer en auto’s die elkaar inhalen en veel bochten. Dat rijdt inspannend. Fijn dat we elkaar kunnen afwisselen. Na Kassel wordt het rustiger.

GEZELLIG
We hebben het wel gezellig in de auto. Ontspannen. Lekker muziekje, af en toe een gesprekje, soms wat serieuzer. Maar ook gewoon rust. Daar genieten we alle drie ook wel van. Want met z’n achten was het geregeld druk. Fijn als je ook stil kunt zijn met elkaar.
We eten in een wegrestaurant. Ik neem een grote hamburger met een grote salade, die we delen, en de jeugd schnitsel met gebakken aardappeltjes. De omgekeerde wereld, mama een hamburger. We hebben allemaal geen zin in patat. Dat hebben we genoeg gehad.

WOLVEN?
Het laatste stuk rijdt Berend weer. Ik val in slaap en wordt wakker als we ineens stil staan midden op de weg. ‘He, wat zijn dit? Wolven?’, hoor ik Berend zeggen. Ik ben even gedesorienteerd. He, we staan op de Hoofdweg in Harkstede en er lopen twee grote wolven om de auto. ‘Het zijn grote herdershonden!’ reageert Githe. Waarempel, hoezo lopen die zo los op de weg?
Even later thuis even voor 2 uur. Auto uitgepakt en lekker in bed. Uitslapen.

Geschreven door Alines.journal