MET ZIJN ALLEN, RACHEL VALT
Vandaag gaan skien met zijn achten gewoon in Lipno, ook met Rachel.
Super leuk om haar te zien. En met elkaar op de berg te zijn.
Al skiet ze vaak nog in een rechte lijn naar beneden. Dat vind ik lastig, dan maak ik me soms wel zorgen of ze haar sneldheid en het gevaar wel beseft. Het overleggen gaat ook moeizaam, want haar humeur is grillig, net als gisteren.
Na het soep eten buiten op het terras (lekkere temperatuur), gaan Jaap, Douwe en ik samen wat baantjes skien, ook over het parcours over de tunnel. Het gaat goed. Geen valpartijen dit keer. Rachel eerst met Sarah en Thije mee, en komen Berend en Githe tegen. Rachel maakt nog steeds weinig bochtjes en gaat steeds wat harder… en valt. Ze doet zich behoorlijk pijn. Wij zitten net in de stoeltjeslift vlak boven hen en zien Rachel op grond liggen. Ai. ‘Opstaan, Rachel,’ roept Jaap vanuit de skielift, ‘en weer doorgaan.’ Gelukkig staat ze even later op en skien ze verder. Ze heeft er wel van geleerd en beseft beter waarom je bochtjes moet skien.

SAMEN
Op het laatst skien we ook een stuk samen. Leuk hoor.
Eigenlijk zouden Githe en Berend eerder naar huis gaan om te gaan leren. Maar het komt er niet van. Als Jaap, Thije en ik in de skielift zitten, zien we ineens Berend en Githe onder ons door skien en snowboarden. Daar had Berend al zin in vanaf de 1e dag. Maar Githe zag dat niet zitten. Maar nu wel. Super!
De laatste helling eindigt in een heus sneeuwbalgevecht.

KOKEN?
Ja, echt. Berend en Githe doen boodschappen en koken een echt studentenmaal: pasta pesto vega. Aardig voor Douwe. Lekker en gezond. Dat werd wel tijd. Om gezond te eten, bedoel ik ;)
’s Avonds wordt er geleerd en gewerkt, ook door mij.
Jaap, Douwe, Sarah en Thije kijken een comedy, die eerder ernstig overkomt. Met Eddy Murphy, over moeizame relaties, boosheid en de strijd om te (leren) vergeven, en een moeder die steeds meer dementeert.

Geschreven door Alines.journal