Dag 15

DEATH VALLEY
Sommigen van ons slapen uit en na een vlot ontbijt nemen we afscheid. We hebben een lange reis voor de boeg. Al snel rijden we Death Valley binnen, Dodendal. Omdat het er zo heet is. We vinden het niet het mooiste deel van Amerika. Al moet de zonsop- en ondergang er mooie kleuren geven aan de bergen rondom. Zoals op de foto’s van gisteravond.
We zien nog een drooggevallen meer. En in het midden van Deathvalley zandduinen, hier geel. We gaan er even uit om de warmte te voelen. Om naar de wc te gaan (gewoon een gat in de grond, zonder spoelmogelijkheid. Toch stinkt het niet...) En om een paar foto’s te maken natuurlijk.
Het is er 48 graden. Vorige week was er nog een record: 53 graden. Je kunt hier een eitje op je motorkap bakken, zo warm. Helaas geen eieren bij ons...

MIST OF....
Na Death Valley gaat de weg dan weer omhoog en dan dalen we weer. De weg is heuvelig, alsof je in een attractie zit. Githe heeft er wat last van.
Op den duur wordt het steeds groener. Meer bomen, ook loofbomen voor het eerst. En weiden met gras. Gecultiveerd land. Het lijkt wel wat op Nederland, bekijk de foto maar. Hier zien we veel boerderijen.
Links zien we de bergen besneeuwd, van het Kingsman NP. Leuke dorpjes komen we tegen. In eentje ervan gaan we een ijsje eten. Frozen Yoghurt. Je mag eerst proeven welke soort. En dan zelf de toppings er op doen. Mmm.
Wanneer we in de buurt van Yosemithe komen, zien we een rode zon, en wordt steeds wat mistiger. Het ruikt naar... rookworst, volgens Rachel. Het ruikt inderdaad naar vuur... Het is rook! Mmm. Er is vast een bosbrand in de buurt.

ZWEMMEN IN WATER 8x ZO ZOUT ALS ZEEWATER
We rijden door naar Mono Lake. Een van de oudste meren van Amerika, het bestaat al een miljoen jaar. En het bevat veel zouten en mineralen. Daardoor zijn er diverse tufa’s ontstaan van zout. Prachtig om te zien. Vooral in het water, maar nu ook erboven, doordat het waterpeil ook hier flink is gezakt.
Het is hier wel veel kouder. Zo’n 21 graden? Misschien mede doordat het behoorlijk rokerig - mistig is. Geen vergezichten dus.
De jongste kids en Jaap willen natuurlijk wel het water uitproberen. Het is 8x zo zout als zeewater... hmm, het prikt wel... maar wat zwemt dit licht zo! Jaap kan echt drijven! Natuurlijk door de hoeveelheid zout en vet. Maar toch. Hij vindt het zo mooi, hij houdt niet meer op met lachen.
En ik maak het liefst foto’s, zo mooi is het hier. En mooie vlinders en vogels! Je zou zo zo’n mooie steen willen meenemen, maar doe het maar niet. Want als je wordt betrapt, moet je 6 maanden zitten en ook nog een fikse boete betalen!
Achteraf denken we dat we niet zo lang hadden moeten zwemmen in Mono Lake. Jaap krijgt er last van het eelt op zijn voeten en Sarah’s exceem verergert. Maar het plaatje van hun zoute gezichten is wel wat waard!

JUNE LAKE
We logeren in June Lake in een motel, vlakbij Yosemite, een toeristenplaats. Het lijkt hier op Oostenrijk. Al kunnen we niet veel zien, want ook hier is het mistig van de rook. Ook hier een zwembad! Verrassing. Zo zwemt Jaap met 4 kids voor de 2e keer. De kids springen continu van het warme deel in het koude bad, tot vermaak van de andere zwemmers. Ondertijd bak ik aardappeltjes op, spruitjes, worteltjes en... broodje hamburger. Eigenlijk zou Sarah koken, maar die wilde ook graag mee zwemmen.
Het is een uur of 11 als we allemaal naar bed gaan. Morgen reizen we Yosemite in!

Geschreven door Alines.journal