Het Derde Wiel

KM 65/881 - HM 690/10.742 🌥️19°
Ik moet vandaag denken aan een geweldige Belgische reisserie, die de VRT als volgt beschreef:
“Een maand lang de wind volgen. Het idee klinkt even eenvoudig als bevrijdend. Na fietstochten door Amerika en Oceanië heeft de fietsende reporter Wouter Deboot een leuk idee uitgevoerd. In dertig dagen tijd doorkruiste hij maar liefst negen landen. Hij fietst naar waar de wind hem brengt. Geen grootschalige operatie aan de andere kant van de plas, geen ingewikkelde reisroutes of moeilijke voorbereidingen. Nee, deze keer dwarrelt hij als een blad door Europa, honderd kilometer per dag in de richting die de wind hem aanwijst. Het toppunt van vrijheid. Als er iets is dat Wouter heeft geleerd tijdens dit avontuur, is het dit: je hoeft niet altijd ver te reizen om een prachtig stukje natuur te ontdekken of interessante dingen mee te maken“.
Hij heeft de ontwapenende naïeve Vlaamse charme om makkelijk contact te maken met mensen, net zoals onze grote held Arnout Hauben. Hoewel ik volgens sommige enige gelijkenis vertoon met deze sympathieke Vlaming, bezit ik zeker niet zijn empathische eigenschappen. De Turken zijn echter zulke vriendelijke mensen, dat het geen enkele moeite kost om contact met ze te maken.
Ik heb vandaag geen wind mee, maar de hele dag hard tegen. Tenminste zo voelt het, heeft iemand mij eens als volgt uitgelegd. Omdat je alleen wind die recht van achteren komt en maximaal 30 graden naar beide zijden afwijkt als "wind in de rug" ervaart. Alle andere windrichtingen voel je als hinderlijk bij het fietsen, ofwel "wind tegen". Hiervan is sprake bij de overige 300 graden waaruit de wind kan waaien. Sec wiskundig, dus bij uitsluiting van de weerstatistische gegevens, zou je dus kunnen stellen dat in 83,3% van de gevallen sprake is van "tegenwind".
Na een zelf bij elkaar gescharreld ontbijt, ben ik blij dat ik mijn onderkomen kan verlaten. Naast het geluid van de verkeersweg was er ook een continue irritant piepje, waarschijnlijk gerelateerd aan het alarm. Ik heb desondanks goed geslapen, als je maar moe genoeg bent !
De wind is dus hard Noord vandaag en dat is precies de richting die ik moet gaan. De route is wel heel mooi, behalve een klein stuk door een half afgebouwde spookstad. Verder allemaal kleine boerenweggetjes met nauwelijks verkeer. Na een kilometer of 20 vind ik een bakkertje met uitstekend gebak. Wel mierzoet, maar wat aanvulling qua calorieën kan ik goed gebruiken. Dat wind hier geen toeval is, blijkt uit de vele windmolens die ineens in het landschap opduiken. Met het verder doodstille decor klinkt het geluid van de malende wieken alsof er constant een 747 overvliegt. Na een stuk langs het water, moet ik aan het eind van de rit nog een bergruggetje oversteken om laat in de middag bij mijn overnachtingsplaats te eindigen.
De naam van het etablissement Bonjour-la-Otel lijkt verzonnen door inspecteur Clouseau. De directie van het door Pippi Langkous ingerichte hotel heeft het behaagd om aan de geëerde buitenlandse fietsgast de bruidssuite toe te wijzen. De qua lengtematen zeer ruime douche is in de hoogte alleen geschikt voor gebochelden, lang douchen zorgt zeker voor een hernia. De kamer is verder voorzien van een hemelbed. Dan valt mijn oog op nog een extra bed, strategisch aan het voeteneind geplaatst. Waar zou dat voor dienen ? Zou het in Turkije de gewoonte zijn dat de toezichthoudende schoonmoeder de huwelijksnacht bewaakt als derde wiel aan de wagen ??

NB. Dank voor alle sympathieke feedback. Het doet mij deugd dat mijn verslagen anderen inspireren ook de fiets te pakken om een mooie tocht te maken. De website is technisch helaas niet zo ingericht dat ik op uw opmerkingen kan antwoorden. Mocht je antwoord verwachten zet dan even je email adres bij de opmerking !

Geschreven door WillemDeMol