Horror Tunnels

KM 52/68 - HM 328/368 🌤️18°
De nachten zijn behoorlijk koud in dit seizoen, dus de airco met verwarmingsfunctie is een uitkomst.
Met alweer een gratis ontbijtje in de maag, kan ik eindelijk echt van start. Na de drukke stad verlaten te hebben, beland ik tot mijn verrassing op een schitterend fietspad langs zee. Dit duurt zeker een kilometer of 10 en gaat prachtig door het groen. Daarna is het uit met de pret en moet ik een stuk langs een drukke weg, gelukkig wel voorzien van een vluchtstrook. Helaas zijn tunnels in dit bergachtige gebied onvermijdelijk. Degenen die zelf vakantiefietsen, kennen het gevoel. Een slecht verlichte tunnel zonder fietspad. Auto’s, bussen, vrachtauto’s en motoren scheuren langs. Naast de uitlaatgassen, is vooral het geluid dat door de akoestiek van de tunnel hard binnenkomt. Middels een bord is aangegeven dat het is toegestaan om met de fiets er doorheen te gaan, indien een flikkerlicht wordt gebruikt. Dit soort achterlicht is in Nederland verboden, maar heb ik lekker eigenwijs toch op mijn fiets zitten. Geluk is wel dat de tunnels zijn voorzien van een stoepje, waarop net te fietsen valt, zodat ik toch veilig aan de andere kant kan komen.
Even verder kan ik de autoweg verlaten en fiets ik langs een eindeloze rij van resorts direct aan de kust. Sommigen zijn op een bepaald thema gebaseerd, zo zie ik een gebouw in de vorm van een cruiseschip. Eerlijk gezegd zou ik zelf nog niet dood gevonden willen worden in zo’n oord, maar er is vast een doelgroep voor.
In Kemer is het tijd voor koffie. Vrij laat, dus ik combineer het met een omeletje. Dan volgt het eerste pittige klimmetje, wat niet echt vanzelf gaat. Ik heb namelijk niet de gewoonte om te trainen voor mijn fietstochten. De afgelopen weken heb ik sowieso weinig beweging gehad, in verband met het lamme handje.
Ik arriveer vroeg op mijn bestemming, waar ik de poort gesloten vind. Na wat gebel en geapp verschijnt er iemand die mij een fijn huisje toewijst op een fraai aangelegd complex (met mini-waakhondje). Volgens mij ben ik de enige gast in dit hotel. De kamer ziet er net gerenoveerd uit, alleen was het waarschijnlijk maandagmorgen toen de elektriciën de inductie-kookplaat (niet) aansloot…Als echte doet-het-zelver (maar niet heus) vind ik gelukkig een creatieve oplossing, zodat alsnog een heerlijke Pasta Bolognese bereid kan worden. Een bijzonder ingrediënt is Frankfurter Knakworst, op aanraden van een culinaire Poolse vrind van mij. In Italië zou dit reden zijn voor eeuwige verbanning, maar het vult goed !

Geschreven door WillemDeMol