Maas

KM 53/387 - HM 137/925
Na alweer een fijn ontbijt, heb ik zin om te vertrekken. Vandaag niet meer door het boerenland, maar langs de Maas.
Nadat ik de aarbeien-hoofdstad Wépion gepasseerd ben (ik laat het aardbeien-museum aan mij voorbijgaan) kom ik aan bij Dinant. In het kader van city-marketing is lang nagedacht en is men uitgekomen bij ene Adolphe Sax, die hier geboren is. Ik had nog nooit van de man gehoord, maar snap nu waarom zo’n lange blaastoeter “saxofoon” heet. Die zie je dus overal terug in het straatbeeld.
Het ontgaat mij, want ik sta voor een belangrijke keuze. Het is ruim 210 km naar Verdun. Ik kan door de Ardennen of langs de rivier. Gezien mijn aversie van klimmen en liefde voor water, is de keus makkelijk, ondanks dat deze route zo’n 30 km langer is. Maar zeker met dit weer zijn 900 hoogtemeters minder, mooi meegenomen.
Het fietst lekker langs het water, waar opvallend weinig scheepvaart en opvallen veel stuwen zijn, misschien is hier een verband tussen. Er is in ieder geval veel te zien en er waait een licht briesje dat voor enige verkoeling zorgt bij temperaturen van ruim 30 graden. De Franse regering heeft zelfs een hitte-alarm afgegeven.
Een verdere eventualiteit op de route was, dat het treinverkeer bij Hastière gestremd was door een Noord-Afrikaanse immigrant op de rails. Verder kan ik lekker opschieten en arriveer, met deze korte route, redelijk vroeg op mijn bestemming Givet. Dit plaatsje behoorde ooit tot de Zuidelijke Nederlanden en ging pas eind 17e eeuw over in Franse handen. Het is het enige stadje in Frankrijk waar nog (koeter)Waals gesproken wordt. Eénmaal in Franse handen liet men direct een fort bouwen (zo zijn die jongens). Zo is Givet de meest vooruitgeschoven punt van Frankrijk met een eigen vesting.
Mijn appartement ziet er van buiten uit als een blokkendoos en ik moet mijn fiets 6 trappen naar boven dragen. Maar dan heb je ook wat. Ik hoef mij niet te vervelen, want het appartement dat ik gehuurd heb is voorzien van pool-biljart ! Ik denk dat ik heel wat potjes ga winnen…

Geschreven door WillemDeMol