15 januari was het dan zover: Ik zou terugkeren naar Zuid-Amerika. Dit keer niet om rond te reizen, maar vanwege iets serieuzer. Ik word namelijk een student aan de Universidad de los Andes in Bogota, Colombia voor 1 semester. En waarom dan Colombia? Ik heb eigenlijk vele redenen gehad om terug te keren naar Zuid-Amerika en specifiek Colombia. Colombia is een prachtig land met enorm veel diversiteit om te reizen, de mensen schijnen enorm gastvrij te zijn, de feestjes zijn hier leuk en wat ook heel belangrijk voor me was, ik wil graag echt goed Spaans leren. Ze spreken hier redelijk ‘onvervuild’ Spaans vergeleken de andere Latijns-Amerikaanse landen en praten duidelijk. Ik heb dan ook sinds deze zomer al enkele cursussen gevolgd om niet met 0 taalkennis hier aan te komen.

Na een hele lange reis via Parijs en Atlanta, kwam ik rond 00:00 lokale tijd dan eindelijk aan bij mijn kamertje in La Candelaria, de bekendste wijk van Bogota. Het was een late zondagavond en dus liepen er eigenlijk alleen nog wat ongure types rond, waarvan er 1 al gelijk op het autoraampje klopte en om geld vroeg toen we met de auto aankwamen. Ik was blij dat we snel naar binnen konden gaan. Na snel kennisgemaakt te hebben met de huisbaas, het huis en 2 Peruaanse huisgenoten, ging ik al snel naar bed nadat ik 27 uur aan een stuk wakker was geweest.

Ondanks de weinige slaap was ik om 06:30 klaarwakker: Jetlag! Dus ben ik maar snel een rondje gaan lopen en gezien hoe leuk onze wijk echt is. De eerste indruk zondagnacht was even slecht maar nu ik al een aantal dagen in de wijk heb rondgelopen heb, ben ik er wel achter dat ik echt op een perfecte locatie woon in een hele leuke wijk. La Candelaria heeft allerlei leuke typische straatjes maar ook het Plaza de Bolivar, het bekendste plein van Bogotá. Er gebeurt veel op dit plein en de straten erom heen en het is hier dan ook nooit saai om te lopen. Bovendien woon ik binnen 5 minuten lopen van dit plein, van een supermarkt, de exchange kantoren, van de belangrijke bezienswaardigheden van de wijk en ook nog eens bij mijn universiteit. Het is hier dus echt top.

Naast de toplocatie, is ook het huis is echt perfect. Ik woon met 19 andere exchange studenten, en de voertaal is Spaans, dus ik leer het zo heel snel. Ik woon onder andere met Peruanen, Mexicanen, Duitsers en Fransen. Daarnaast hebben we 2 gave en redelijk jonge huisbazen die veel initiatief nemen en er is dus altijd wel wat te doen. Mijn kamer zelf is best groot en schoon, en ik heb een twijfelaar. Kortom, de keuze voor dit huis is een goede geweest.

Gedurende mijn eerste 2 dagen heb ik dus o.a. door de wijk rondgelopen. Verder heb ik de Montserrate berg bezocht voor een geweldig uitzicht over de stad en een bike tour gedaan om een groter deel van de stad te leren kennen. De Bike Tour was echt ver boven verwachting en erg leuk. Naast het zien van vele wijken (en ook de slechtere waar je normaal niet moet komen) hebben we een kleine koffiefabriek bezocht, vele soorten fruit mogen proeven op de markt en Tejo gespeeld. Een typisch Colombiaans spelletje waarin je met een zware steen op een bak met klei moet mikken. In die bak met klei zit een cirkel van allerlei kleine ‘explosieve envelopjes’ die dus keihard knallen als je ze raakt. En er is maar 1 regel bij dit spel: Het moet altijd onder het genot van een biertje :) .

Woensdag begon de introductie van 3 dagen op de universiteit. In deze dagen hebben we veel presentaties gekregen, rondleidingen op de campus gehad, uitleg gekregen over de gang van zaken op de universiteit en een dansclinic waar geen Nederlandse dansclinic aan kan tippen. Ze houden hier erg van dansen, het dansen gaat erg snel en de heupen gaan flink los. Niet alleen Nederland maar de rest van de wereld kan er wat van leren hoe de Colombianen genieten van de muziek en het dansen. Het is allemaal zo vrolijk en dat merk je in de dagelijkse sfeer. De universiteit zelf is heel modern, en de campus voelt net als een vakantiepark. De gebouwen zijn redelijk nieuw en alle ingangen van de campus zijn beveiligd met toegangspoorten. Ook mag je gratis fitnessen, zwemmen, squashen etcetera en aan alle sportcursussen meedoen. Ik ben van plan om mee te gaan doen aan kickbox-cardio, misschien taekwondo, zaalvoetbal en toch ook de salsa les. Als je een echte Colombiano wilt zijn moet je ook de salsa toch een beetje kunnen.

Een veel gehoord onderwerp, zowel in Nederland, als tijdens de introductie, als al je gesprekken met de locals, is de veiligheid hier. En ik moet eerlijk zeggen, ik heb me nog geen moment echt onveilig gevoeld. Wel wordt je veelvoudig gewaarschuwd over de gevaren. Een bekende Colombiaanse uitspraak is dan ook ‘No dar papaya’, oftewel je papaya niet zomaar weggeven. Dit staat synoniem dat je eigenlijk subtiel moet zijn met het showen van je spullen, dus niet je iPhone overal laten zien, horloges opvallend dragen etcetera. Het is eigenlijk precies hetzelfde als wat ik al wist van mijn eerdere Zuid-Amerika reis: Als jij je gewoon aan de ongeschreven regels houdt en geen domme dingen doet, is er niks aan de hand. Verder is de sfeer hier goed en voel ik me dus eigenlijk altijd veilig.

Aankomende week beginnen mijn lessen. Naast een Spaans cursus, zal ik 3 Technische Bedrijfskunde vakken volgen. 2 vakken daarvan zijn in het Spaans, dus dat is best wel spannend. Ook zullen in de aankomende weekenden wat reisjes gemaakt worden buiten de stad, dus ik ben heel benieuwd! Hasta Pronto!

Geschreven door Vatosiros