We hebben gisteren te horen gekregen dat er vandaag een speciale ceremonie zou zijn in het laatste klooster van gisteren. Dat moeten we natuurlijk zien. Dus.... vroeg op🤣🤣. Ik heb het er voor over hoor, en iedereen! Ton probeert, en het lukt hem ook, iedereen tevreden te houden en heeft het beste uit het programma gehaald wat er nog te halen viel. We ontbijten in een restaurant aan de overkant van ons enorme staatshotel. Ton raadde ons aan niet het Chinese ontbijt te nemen van het hotel omdat dit niét te eten zou zijn. Aan de overkant heerlijk ontbijt met platte pannekoekjes een soort naan maar dan platter, minder vet en zoeter. Omelet met tomaat en wat jam en boter. Kopje jasmijn thee en gaan maar weer. We zouden om 9 uur sharp met de bus naar het klooster rijden maar dit werd helaas kwart voor 10. Guess wat? Het hotel wilde de borg niet terugbetalen voordat alle kamers 1 voor 1 gecheckt waren. Dit duurde een half uur voor 7 kamers😣! Natuurlijk was alles in orde. Gewoon Chinees protocol! Etters. We hadden net zo goed alvast kunnen gaan lopen want zover was het niet. De straten van Gyantse worden grondig nieuw aangelegd, dus kon de bus er sowieso niet door. De pelgrimstochten maken de straten prachtig. De mensen die daar lopen, hele gezinnen in prachtige traditionele kleding en haren met linten. Baby's in draagzakken. Mannen met hoeden. Ze dragen allemaal een molentje in de hand en een kralenketting in de andere hand om te bidden. De ceremonie viel wat tegen. Wij hadden een hoop muziek verwacht , maar het was alleen een enorm groot wandkleed wat aan de gevel van het klooster was opgehangen. Het gaf wel smoel aan het geheel. maar spectaculair was anders. Wel weer foto's blijven maken van het geheel. Ik kan gewoon niet stoppen. Alles wil je blijven onthouden! Kleurrijk, anders, de mensen zijn zo karakteristiek! Aardig!! Lachen vriendelijk. Willen niet altijd op de foto. Vooral de oudjes niet. Terecht! Soms zijn we ook heel vervelend. Ik probeer het of stiekem te doen en onopvallend of vraag het aan ze en als ze nee zeggen dan die ik het ook niet. Er is er eentje bij die echt iedere keer vooraan staat en brutaal gaat staan schieten. Bijna was ze haar camera kwijt toen ze de foto wilde laten zien aan de mensen waar ze mee op de foto wilde. 🤣. Hilariteit alom😂. Rap weer terug naar de bus die ons naar Lhasa ging brengen. We hadden 260 km te gaan maar door de bergen. We zullen een pas overgaan op 5000 meter hoogte. We rijden door het prachtige Tibetaanse landschap. Bergen om ons heen en landbouwers op de akkers. Spaarzaam. Ook veel kleine dorpjes die er allemaal hetzelfde uitzien. 2 verdiepingen witte huizen gepleisterd. Plat dak met vaantje op de hoeken. En soort rokje boven de voordeur om het kwade af te schrikken. Vaak een koperen klopper met een lint eraan gekleurd naar de 5 elementen. Op het dak de was. En 2 spiegelende zilveren platen die de zon vangen en daartussen in een grote theepot. Zo hebben ze altijd warmer water. Ze hebben koeien voor melk, boter en kaas. Ze eten geen koe! Heilig ook hier! Geiten, kippen etc. We zien richting Lhasa ook veel Mastiff honden. Het leken wel leeuwen. Grote harige (manen) koppen. De lunch genieten we ergens onderweg. Ik heb niet zoveel trek meer in rijst of ander Chinees eten en neem dus ei met tomaat en een bakje yoghurt. Prima. De route is spectaculair te noemen. Door het Hymalaia gebergte. Een gletsjer gezien, en prachtig groot met mooie kleuren schakeringen. Bergen spiegelend in het water . Wolken spelen met de zon en het licht op het water en op de bergen. Prachtig. Iedere bocht weer ander zicht en kleuren en veel gebedsvaantjes. De Chinezen hebben inmiddels hier ook de macht en hebben tol ingevoerd op de mooie uitkijk plekken. Wij vermijden deze als ras echte Hollanders. Om foto's te mogen maken moet je aardig wat yuans neertellen onderweg wanneer je stil gaat staan met de bus. Dit doen we dus niet. Onze gids Jimmy weet alternatieve plekjes om te stoppen. Bij de gletsjer wordt het nog even precair. Een boze Chinese ambtenaar op wacht maant ons om door te rijden of te betalen. We hebben dus geen foto kunnen maken vanuit de bus. Nog geen 100 m verder worden we staande gehouden en zouden moeten betalen omdat we gestopt waren. Onze gids heeft zich eruit kunnen lullen. Pfff. Zo gaat dat hier! Ton en onze Jimmy verbazen zich nergens meer over. De Chinezen hebben echt de macht in handen en willen overal geld voor hebben. Op de top rijden we ook door en nemen het in gedachten op. Het uitzicht was prachtig. Het dak van de wereld. Vaantjes klapperen in de wind. Het is erg winderig en fris. Dus snel de raampjes open foto's maken en weer dicht. Ik kan niet goed beschrijven wat ik allemaal voor moois gezien heb. Prachtig die natuur. Ruig, woest, sereen, adembenemend. Je wordt er soms stil van. We stoppen ook nog bij een veld vol yaks. We weten inmiddels dat hun melk gebruikt wordt voor vele doeleinden. Onder andere voor het branden van de vele kaarsen bij de monniken en tempels. Ze maken er boter van. Het wordt veel geofferd aan de kloosters. Het stinkt vettig en het is geel. De monniken drinken yakthee. Een soort gerst met boter vet en water. Het zag er vies uit. Ik begin er niet aan. De reis was imposant, hoog en lang. 18.30 kwamen we aan in Lhasa. Hier zien we, en gebruiken voor het eerst de snelweg! De stad was al van grote hoogte te zien in het dal. Lhasa is een grote en belangrijk stad geworden met vele flats die nodig zijn voor de invasie van alle Chinezen. De Tibetanen zijn hier steeds meer in de minderheid. Je ziet en voelt echt dat dit jammer is! In de Chinese revolutie is er veel vernield in de kloosters en tempels. Gelukkig mogen ze sommige tradities wel weer uitvoeren en vieren. Het is triest om te weten wat er allemaal loos is hier en dat je er vooral maar niet over praat met de gids om hem niet in verlegenheid te brengen. Je moet echt weten wat je vraagt en waar! Geen foto van de huidige Dalai lama te zien in dit land! Je mag zijn naam niet noemen hij bestaat gewoon niet. Maar wel voor zijn volk. Het schijnt dat wanneer ze toch een foto zien, ze gaan huilen.
We checken in en hebben een half uur om even bij te komen van alle indrukken op de kamer. 19.30 weer in de lobby. Ton neemt ons mee, opnieuw, naar een Nepalees restaurant van 2 Rotterdammers die hier al jaren wonen. We lopen door de oude binnenstad en worden uitvoerig gecontroleerd door bewaking. Tassen door scanners, paspoort laten zien, gefouilleerd. Een van ons had grote fles met gelig drankje en moest daar slokken van nemen om te checken of dit geen brandbare vloeistoffen bevatte. Nou ja zeg! Het wordt steeds gekker. We lopen door leuke straatjes naar het grote Barkhor plein. Daar staat de belangrijkste tempel, de Johkang, voor de pelgrim gangers. Er zijn er velen aanwezig op dit moment. Prachtig weer dit alles te zien. Handen gevouwen voir het gezicht, dan op de knieën, languit liggen en staan weer op, lopen 2 passen en dan weer hetzelfde ritueel. Dit doen ze ook op straat. Bijzonder. We dineren. Ik neem en yak burger en Harry yakstew. Heerlijke cappuccino na. Eindelijk weer lekkere koffie. We hebben nog tijd om het Potala paleis te bezoeken. In de avond is hij prachtig verlicht. Stevig doorstappen met Heleen en Berend en we zijn er zo. Weer een veiligheids check! Alles door de scanner. Dan zien we het prachtige paleis mooi in de schijnwerpers staan. We krijgen er bijna geen genoeg van. Nog even deze hoek nog even de andere hoek. 23.00 lopen we terug naar het hotel. En half uurtje. Moe maar zéér voldaan douchen en naar het enorm harde bed. Foto's volgen thuis. Die kunnen niet meer worden geüpload en verzonden helaas! Welterusten.

Geschreven door Suzannes.reisverhalen