Zo zeg ik wordt om kwart voor 8 zonder wekker wakker! Wel door wat buikpijn, dunne... maar zeker geen ziek gevoel. Tot nu toe gaat het met beiden heel goed. Geen problemen. Dat is bij de andere reizigers van de groep wel anders. Keelpijn, diarree, overgeven, ik heb het voorbij horen komen. maar dit zegt nog niets. Het merendeel vegetarisch eten zal de truc zijn denk ik? We gaan rustig aan het ontbijt beneden in de tuin van het hotel. Ook prima ontbijtje hier voor 400 rp de man. 3.20 euro. Omelet toast jam boter en wat aardappelen gebakken. Koffie potje en een lassi banaan. Soort optimel. Heerlijk fris met verse banaan. We hebben het uitstekend híer. Daarna even bij kamer 207 van Ineke en Bert, de school rituelen bekeken vanuit het raam. Ze meppen er hier nog flink op los. De corrigerende tik mag hier nog! Allerlei gebeden bewegingen teksten en drums. Daarna in de rij naar binnen. Het deed mij aan mijn lagere school tijd denken. In de rij achter elkaar en naast elkaar en met armlengte afstand houden en niet klieren in de rij! We checken even de kaart beneden van de stad, want het is een ingewikkelde toestand, omdat er weinig tot geen naambordjes staan. Durban square is gauw gevonden. Ik ben nog wel even belazerd door een bedelaarster. Zij vroeg mij of ik een flesje melk wilde kopen voor haar baby. Ze hoefde geen geld. Ik moest met flesje naar een winkeltje waar ik de melk kon kopen. Daar kreeg ik te horen dat ze een pak melkpoeder wilde hebben voor 1500 rp 12 euro!!! Dat was voor 2 maanden! Ik zei nee. Maar toen was er nog een ander pak voor 300 = 2.40 euro. Ze stopt het gauw in haar zak om haar schouder. Ik betaal. 🤔🤔 Harry is erg boos en baalt dat ik de truc niet door heb. Hij denkt dat ze de melk zo terug brengt en het geld opstrijkt met de mijnheer van de winkel. Ik heb direct een rotgevoel. Het zal wel zo zijn. Maar soms doe je dingen.... die niet altijd even te verklaren zijn. Ik wilde goed doen.... even leek het erop dat ik alleen verder kon maar Harry draaide toch al snel bij. Na nog even verontschuldigingen van mijn kant lopen we richting Durban Square waar we zo 2000rp neerleggen om het zwaar beschadigde plein op te lopen. Wat zonde van al die mooie tempels. Wat ook zonde is, is al die duiven hier. De Dam is er niets bij. Ze koeren Leids🤣. Er staan van die vrouwtjes voer te verkopen voor de duiven dat toeristen ze dan kunnen voeren. Harry en ik hebben het allebei geweten. Hij op zijn hoed gelukkig en ik op mijn boordje van mijn blouse. Bah!🕊 shit. We kijken ons de ogen uit naar al die details op al de tempels. Mooi gemaakt! Mensen die er rondlopen ook leuk om naar te kijken. Heleen en Berend hebben de levende godin gezien per toeval. Dat is een jong meisje wat eens in de zoveel tijd getoond wordt van achter uit een deurtje. Het kind is blijkbaar nu 3,5 jaar oud. Wanneer zij ongesteld wordt wordt zij vervangen door een ander jong meisje. Niemand wil dit vervangen meisje meer trouwen, durven ze niet en daarom wordt zij voor de rest van haar leven door de staat betaald in haar onderhoud. Gekke gewoonten die Nepalezen. Zielig ook voor zo'n kind. Ze wordt letterlijk gevangen gehouden en als een aapje getoond. Wij hebben haar niet te zien gekregen. Misschien maar beter ook. Je wordt om de minuut aangeklampt door een gids of riksja man of verkoper van fluiten, kralen kettingen, of andere rommel die niemand wil. Ook zijzelf niet. 🙃 of een Holy man die met je op de foto wil voor geld, dus echt ontspannen ergens zitten is er niet bij. We besluiten na een uur of twee dat het genoeg is en we gaan een route lopen die aangeraden wordt door de travel survival kit. Het kost even wat moeite voor de juiste weg weer te vinden maar we komen langs allemaal hoogte punten. Allemaal tempels op pleintjes over plaatsjes en mooie oude gebouwen. Heel veel winkeltjes. Echt ieni mieni winkeltjes. Ze kunnen er zelf net aan in zitten. Heel veel spullen en de verkoper zit in de deur zelf. Prachtig. Kruiden groenten, herstel werkzaamheden van alles, jurken, stoffen, goud, prullaria, maskers en ik weet al niet wat meer! Zoveel geuren indrukken etc. Alleen de slagers zijn echt goor. Het vlees ligt in de zon en de vliegen worden niet weggejaagd met zo een waaiertje wat wij in vele andere landen hebben gezien. De honden drinken het bloed wat van de tafels afsijpelt.😣😲 het is de handels route die vroeger in de middeleeuwen ontstond van India naar Tibet. Oude huizen, helaas heel veel beschadigd door de aardbeving van 2015. De schade is nog overal goed te zien en ze zijn hard aan het bouwen. De Chinezen helpen bij de opbouw van Durban square. Al die indrukken het is machtig mooi! Ik hou inmiddels van deze stad. We lopen naar de garden of dreams. Mooie rustige tuin met mooi aangelegde perkjes en paadjes en prieeltjes. Even bijkomen van de gekte in het verkeer. Dat is hopeloos. Iedereen zit op een brommer en scheurt door de smalle straatjes. Je moet echt op je hoede blijven. We gaan wat kleins eten. Mo mo dit zijn kleine dumplings. Er is verder géén andere gast in het restaurant, maar we hebben super lekker gegeten. Een heerlijke bananen lassi erbij. Ik raak verslaafd aan dat spul. Héérlijk, dit bij gebrek aan yoghurt van de Aldi🤣. Het enige waar we weinig van eten is groente. De sla is gevaarlijk, verder is er weinig keus. Dat komt dan thuis wel weer. Moe maar voldaan arriveren we terug in het hotel. Het voelt inmiddels als thuiskomen. En dan nog twee nachten hier. Anders waren we morgenvroeg vertrokken. Nu wordt het maandag half 11, dan zijn de paspoorten en visa híer terug, als het gaat zoals afgesproken. Morgen dus een wandeling buiten Kathmandu en zondag nog een dag de stad verder verkennen. Ik vind dat op zich niet zo erg want ik vind het een leuke stad. De temperatuur loopt iedere dag wel op naar de 30 graden. Raken er langzaam aan gewend. Vanavond hebben we met de groep gezamenlijk gegeten bij een wat chiquer restaurant the Third Eye met heerlijk Indiaas eten. Het was een leuke aparte ruimte voor ons alleen, we moesten de schoenen uit en konden op allemaal kussens zitten of liggen etc. Het eten was perfect. Ambiance prima, maar er is altijd wel iets te zeiken. De airco deed het nl. niet, dus we dreven na verloop van tijd allemaal langzaam van onze fluwelen kussentjes en verhoginkjes af. Het drankje van Djoser werd voor mij een rum cola en voor Harry een biertje. De Lemon soda is ook erg lekker fris. Djoser proost en dat het verder maar zonder problemen mag gaan verlopen. Er is nl nog een kink in de kabel gekomen! Ton had nieuwe minder goede mededelingen. De reisagent in China had nl verwacht dat wij zouden willen vliegen van Lhasa naar Beijing om tijd in te halen, had hij helaas de trein tickets geannuleerd zonder te overleggen. Neeeee😣😣😣we wilden nu juist persé met die trein mee!!!! Wat een sukkel. Nu zijn we gesplitst in twee treinen. Er moet een groep anderhalf uur later met de volgende trein. Wat een domper weer. De agent in China is nu aan het kijken of we alsnog in de eerste klas terecht kunnen met zijn allen op de Chinees zijn kosten. Dat horen we dan later weer. Wat een gedoe allemaal. Ton heeft het er maar druk mee. We gaan het zien. Eerst maar eens die grens over komen, dan de guest houses overleven en de hoogte ziekte want we gaan in principe te hard stijgen, van 2700 naar 4000 meter. Er gaat nog wel wat komen! Ik ben zo benieuwd wat we nog allemaal gaan zien en meemaken. Vandaag was het weer een top dag. Voor nu oogjes dicht en telefoontje toe. Slaap lekker🦉
Bedankt weer voor alle leuke positieve berichtjes die ik graag lees❤

Geschreven door Suzannes.reisverhalen