We werden verwacht om 8 uur in de eetzaal. Deze was, om niet te zeggen wat bijzonder. Zo zie je ze niet in Europa. Banken tegen de wanden aan tafel ervoor en dan aan de overkant nog zo een rij. Het was een soort van ontbijt en het werd zonder woorden op je tafel gegooid. Een pannenkoek met een gekookt ei (zonder zout) en wat appel jam. Warm water en wat oploskoffie in een potje en theezakjes nog in de verpakking. Het was een bijzondere ervaring. Erg fris was het er allemaal niet. We rekenen maar snel af en gaan naar buiten om wat foto's te maken van de mount Everest in de verte. Je kon hem goed zien maar moest wel heel erg inzoomen. Het was goed zonnig en ook wat bewolking. We gaan rijden want het wordt een lange dag in de bus. Op naar Shigatse naar een klooster wat we morgen gaan bekijken. Het Tashilhunpo klooster werd in 1447 gebouwd in Shigatse, Tibet. Het klooster bevindt zich op een heuvel in de stad en de naam betekent in het Tibetaans "alle geluk en voorspoed zijn hier verzameld". Het klooster is de traditionele zetel van de pänchen lama, de tweede tulku linie binnen de gelugschool van het Tibetaans boeddhisme. Het is een belangrijke bestemming voor pelgrims in Tibet.
Het is een prachtige route door hooggebergte en hoogvlakten. Kaal dor en heel veel stenen en riviertjes. Maar toch ook weer leven. Boeren gehuchten. Geitenhouders en wat bewerkte akkers. Ook weer opnieuw een controle van de paspoorten! Deze keer moesten we ook de bus uit. Door een gebouw heen op volgorde van nummering lijst en papieren. Hilariteit alom. Maar wanneer we voor het loketje staan blijven we toch maar serieus. Je weet maar nooit! Het is werkelijk belachelijk. Ik denk dat we nu al 6x gecontroleerd zijn. Papieren etc iedere keer weer. Vanavond moest de gids ook weer naar de politie om de paspoorten te laten zien. Langs de controle posten hangen overal camera's . We worden sterk in de gaten gehouden. De lunch wordt genuttigd in Lhatse. Een boeren provincie straat/stadje. Alles ziet er hetzelfde uit. We komen onderweg heel vaak vlaggetjes en aanbiddingsplaatsjes tegen. De koeien die door de akkers ploegen hebben allemaal rode tooien op hun horens. Het is een nationale dag vandaag misschien heeft dat ermee te maken? Kan ook zomaar zijn dat het altijd zo is. We stoppen regelmatig langs de kant van de weg voor de natural bathroom. De officiële wc's wil de gids ons niet aandoen. Mannen aan de ene kant vrouwen zoeken een bergje stenen waar ze achter kunnen plassen. We worden behendig met door de knieën gaan. De reis duurt tot 17.00 uur en ik val regelmatig in slaap zoals merendeel van de reizigers. We worden toch wat vermoeid en dan is het landschap wel mooi maar ook veel van hetzelfde. Lezen gaat slecht door het gehobbel van de bus. Alhoewel de wegen hier wel 20x beter zijn dan in Nepal. We arriveren in Shigatse en ik kan eindelijk pinnen en mijn schulden aflossen bij Ton de reisleider en Maarten één van de singles. 3000 yuan gepint. Dit is een hoop voor een bank in het buitenland. Normaal krijg je maar rond de 280 euro max, maar hier is dit wel 375 euro! Fijn, kunnen we weer even voorruit. Het is hier wel al duidelijk duurder dan in India en Nepal. We spreken af samen te eten om 19.00 uur. Ik heb weinig trek want ben net leeggelopen. Maar een sandwich met kaas en tomaat gaat er wel in. Heerlijk gedoucht. En nu is het 23.00 en welletjes. We hebben nog een kort rondje over straat gemaakt na diner maar het werd al snel donker. Elly heeft onderweg een nieuwe koffer gescoord voor 57.50 euro . Ben benieuwd hoelang deze het gaat houden?

Geschreven door Suzannes.reisverhalen