We reizen vandaag verder naar Siem Reap. We laten de hoofstad achter ons en rijden via rijstvelden en kleine dorpjes richting Siem Riep. Onderweg valt ons steeds weer op wat de Cambodiaan steeds weer achter zijn brommertje weet te hangen. werkelijk grote aanhangwagens, hele winkels en allerhande constructies, je kan het zo gek niet bedenken. Rocke onze Cambodiaanse gids verteld ons over het leven in zijn land ende achtergronden van de vele facetten van bijzondere land. Ze zijn volop aan het op bouwen en hebben nog een lange weg te gaan, maar het toerisme zal hier zeker een grote rol in spelen.

Ik had in reisverslagen over het dorpje Skun gelezen, maar dit kwam niet in het programma van Kras voor. Maar de gids besluit hier toch halt te houden ! Skun is de naam van een klein dorpje in de buurt van Kompong Cham dat bekend staat om de spinnenmarkt. Op deze lokale markt worden allerlei bijzondere snacks verkocht, zoals gefrituurde sprinkhanen, gebakken kikkers en vooral veel gefrituurde wolfspinnen. De spinnen werden voor het eerst gegeten tijdens het bewind van de Rode Khmer, toen eiwitrijk voedsel schaars was. Om te voorkomen dat men het gif binnen kreeg, werden de angels verwijderd en werden de dieren gefrituurd. Inmiddels zijn deze spinnen een echte delicatesse en vormt de markt een bijzondere toeristische trekpleister. Kinderen die vaak niet veel ouder zijn dan twaalf jagen op de dieren en proberen op die manier hun familie te onderhouden. Kinderen zijn minstens zeven uur per dag op jacht . Ze dragen geen enkele vorm van bescherming, zelfs geen schoenen. Op vogelspinnen jagen is voor hen net zoiets als fruit plukken. Zodra de spin gevangen is, stoppen ze het nog levende dier in een oude plastic waterfles en nemen ze 'm mee terug naar hun hutjes. Dan volgen ze een paar simpele stappen, zoals de spin verdrinken en wassen in een kom met water, waarin ze roeren met een stokje. Daarna rollen ze het beest door het zout en frituren ze 'm in olie boven het vuur.
En natuurlijk wil ik proeven, zowel een schorpioen als een spin worden naar binnengewerkt. aan de schorpioen is werkelijk geen smaak, mijn gedachten aan een bezoek aan het "Bugs Cafe" in Siem Reap worden dadelijk minder concreet. In dat cafe verkopen ze allerlei gerechten met insecten en schoerpioenen, maar geen spinnen. En laten die laatse nu werkelijk een delicatesse te zijn. Werkelijk heel lekker.
Maar andere proevers zijn er niet te vinden in onze bus......
We proeven ook nog van de gekookte rijst die ze hier overal in bamboestokken langst de weg verkopen. Een smaalloze brei, niets op zich. En dus vervolgen we onze weg, slechts onderbroken voor de lunch.
Als we in de namiddag Het Tonle Sap meer naderen, krijgen we mooie vergezichten op het water en de dorpjes errond.
Het Tonlé Sap meer is het grootste meer van Cambodja en beslaat 7.5 procent van het land. Tijdens het droogseizoen is het meer 2.590 vierkante kilometer en tijdens het regenseizoen zelfs 24.605 vierkante kilometer. Het is dan tijdelijk het grootste zoetwatermeer van Zuidoost-Azië. Gigantisch dus. Op en rondom het meer vind je vele 'drijvende' vissersdorpjes en het is er dus een drukte van jewelste. Tijdens het regenseizoen paren de vissen in het meer waardoor er een gigantische populatie ontstaat. Als het water na het regenseizoen wegtrekt naar de Mekong, vallen de vissen letterlijk uit de bomen...

Als we Siem Reap naderen, houden we halt aan een brug die rond 1179 werd gebouwd en nog steeds in gebruik is. We nemen hier enkele foto's en Linda mag van de gids hier aan de plaatselijke kinderen wat speelgoedjes uitdelen. Eén van de moeders vind een tolletje wel heel leuk en haar zoontje denkt dat een frisbee is om op te gaan staan. Maar ze zijn heel blij en dankbaar. Dit volk is nog niet verpest door het toerisme. We rijden verder naar ons hotel.
Zo komen we aan in het "Frangipani Boutique" hotel in de Wat Bo straat te Siem Reap. Ik vermeld speciaal het adres, want in de avond zullen we een tuktuk naar het hotek nemen, en zal die ons in een verkeerd hotel droppen. Er zijn er namelijk twee van die naam! En de voorgevel is dezelfde, dus is de tuktuk al weg voor we het goed en wel beseffen.
Het totaal hotel is in koloniaals stijl ingericht met een hoog charme gehalte en vooral een leuk zwembad omgeven door palmbomen en terasjes. Intiem en knus, we maken er dan ook dadelijk gebruik van. Dit onder het genot van een Gin Fizz cocktail. Alcohol is helemaal niet duur hier, deze cocktail kost ons 3,8 Euro.
In de avond bezoeken we Pubstreet met zijn vele cafe'tjes en restaurants. Zeer gezellig, deze stad heeft veel meer te bieden Phnom Penh.

Maar eerst staat er een buffet met dansvoorstelling op het programma. Dit is normaal niet zo ons ding, meestal trekken die voorstelling in alle Aziatische landen allemaal op elkaar en zijn ze oervervelend. Maar recht is recht, deze voorstelling is het beste wat we al zagen en zeer professioneel. Het restaurant is wat een mederereiziger een grote vreetschuur noemt, maar mooi ingericht met een mooie buhne.
Hierna gaat iedereen met de bus naar het hotel, maar wij duiken dus nog de stad in. Alles eruit halen, weet je wel.

Geschreven door RobertB