OMAN - SALALAH 8 - 18h
Oman, Salalah
Vandaag leggen we aan in de hoofdstad van het zuiden van Oman, Salalah. Oman is 10 maal de oppervlakte van Belgie met 3,5 miljoen inwoners en daarmee behorende tot de dunstbevolkte landen ter wereld. Sultan Qaboos, die sinds 1970 regeerd, is zeer geliefd. Hij bracht de moderne tijd binnen in Oman en zorgde ervoor dat de inwoners geen belasting moeten betalen. Democratie is hem wel vreemd, maar de bevolking gelukkig. Salalah is de tweede stad van Oman, die ideaal is als uitvalsbasis om de omgeving te ontdekken. En de benzine kost hier 20 Eurocent per liter ! De bevolking is hier heel open en vriendelijk. Bezienswaardig zijn onder meer het historische en archeologische museum. In de omgeving van Salalah vindt men tevens talloze moskeeën, oude forten, de ruïnes van de Samhuram, het vissersdorp Taga, de stad Mirbat, het paleis van de koningin van Saba en de mythische wierookroute. Buiten Oman zijn er slechts wierrookbomen in Saudi Arabië en Jemen te vinden. De moeite waard om te bezichtigen is onder andere de archeologische opgraving Al-Balid die de geschiedenis weergeeft van Salalah en het vissersdorp Taqah, de derde grootste "stad" in Dhofar. De bewoners waren van oudsher boeren en vissers en vandaag de dag is Taqah beroemd om zijn sardines.
Als we om 9u het schip verlaten staan de gebruikelijke shuttlebusjes natuurlijk te wachten. Marten zijn rolstoel moet naast de chauffeur, want er is geen andere plaats in het busje om hem op te bergen.
Als we buiten de haven komen is het drukte van jewelste van taxi's en bestuurders die zich aanprijzen. We maken een deal met een chauffeur (Sohil) voor een rondrit van 3 uur. (+/- 15 Euro pp).
Het eerste wat we bezoeken is de Grote Moskee. Een groot mooi gebouw met twee minaretten en een groot binnenplein. We mogen overal foto's maken, de vrouwen moeten wel hun hoofd bedekken. Volgende bestemming is het paleis van Sultan Quaboos. Hier moeten we wel voor de deur blijven staan, bezoek is niet toegelaten. Er zijn ook geen bewakers of wat dan ook aanwezig. Dus heel veel tijd brengen we hier niet door. Hierna naar de oude markt met een wirwar van straatjes vol met kleine winkeltjes. Vooral hoofddoeken en wierrook zijn hier de koopwaar. We kopen enkele mooie sjaals en Marten rijd zelfs rond als een echte Arabier met zijn hoofddoek. Alle taxichauffeurs zitten aan witte tafeltjes grote platte broden te eten. De ruik van de wierrook hangt overal, maar kan ons totaal niet boeien. We zijn vrij snel uitgewinkeld en Sohil rijd ons naar de volgende bestemming. Dit is een fruitmarkt met vooral bananenkraampjes. We houden hier slechts even halt voor een fotomoment. Veel typischer en lokaal getint is de vis en vleesmarkt, gelegen in een grote hal. Koeling is hier niet aanwezig, maar alles ziet er toch vers uit. Prachtige vissen met felgekleurde vinnen, waarvan sommige met de uitpuilende ingewanden in hun bek. Sommige vleesverkopers zitten letterlijk met hun voeten tussen het vlees. Opvallend is een klein stalletje waar men seafood verkoopt dat er zeer lekker uitziet. Als we ons hoofd in de "keuken" steken zijn daar juist enkele vissen klaargemaakt en die zien er wel heel smakelijk uit. Hier nemen we ook enkele mooie foto's van lokale figuren. En met dit laatste bezoek zitten onze 3u er zo goed als op, verlengen doen we niet, meer heeft Salalah niet echt te bieden. Er zijn wel enkele moderne malls, maar niemand heeft daar zin in. De stad is in volle expansie en de betonfabrieken die we passeren, in volle bedrijvigheid. We zien ook kamelen grazen, die worden gehouden voor hun melk. Roger, de voetbalmakelaar, die we leerden kennen, ontmoet op dat moment de eigenaar van de kamelen en onderhandeld over de verkoop van een speler.
Als Sohil ons weer naar het schip brengt, laat hij ons nog even het strand zien aan Mughsail Beach, een mooi strand met kliffen aan beide zijden. Maar we laten het strand voor wat het is en gaan aan boord. Voor de boot liggen, net aangemeerd, twee Japanse oorlogsbodems. Wel speciaal, want sinds het einde van WO 2 mochten die niet meer buiten hun eigen wateren. Maar door recente verdragen, is dit verleden tijd en zijn ze hier nu ook aanwezig ivm met de huidige crisis in Sirie. Als we die avond uitvaren, zwaaien de Jappanners ons lustig na.
Aan boord lunchen en daarna een middagje in de zon aan het zwembad, volgende week zitten we weer in de koude. Eindigen doen we met natuurlijk een spelletje "Dixit", waarbij vooral Linda, een wel heel luidruchtige opmerking maakt (insiders joke). Kwart voor acht zitten we in de show, een Zuidafrikaanse zanger die de ganse zaal meekrijgt. De gehele cruise iedere avond een hoogstaande show..........top. Na het eten beeindigen we de dag in de bar op dek 5, waar zoals iedere avond een orkest ten dans speeld. Als we om kwart voor twaalf hutwaarts keren, zien we in de open lobby met de glazen liften op dek 3, het verklede feest van deze avond nog in volle gang. Natuurlijk zijn de kleurige figuren, die je op elke cruise wel tegenkomt, zoals de " Zweed", de " Paaldanser", de "Schelvis" hier ook aanwezig. Weer een geslaagde cruisedag.
Salalah, hoofdstad van de zuidelijke regio Dhofar die grenst aan Jemen, wordt soms wel aangeduid als de tweede stad van het Sultanaat. Een van de redenen hiervoor, naast de bijna 200.000 inwoners, is het feit dat de huidige sultan Qaboes hier geboren werd.
Waar temperaturen van boven de 40 graden in het grootste deel van Oman niet ongewoon zijn, is het klimaat in Salalah mild (25-30 graden). In de zomer krijgt de stad nog net te maken met het staartje van de Khareef ofwel moesson, waardoor de hele regio voor Omaanse begrippen (tijdelijk) ongekend groen is.
De sultan mag er dan niet meer wonen, maar hij heeft nog wel steeds een zomeroptrekje in de buurt van Salalah. Je kunt dit vinden aan de kustweg, maar het is niet geopend voor bezoekers. Voetbal is overigens met afstand de populairste sport van Oman en Salalah is misschien wel de beste plaats om hier iets van mee te krijgen.
Bij de stad liggen twee grote stadions en Dhofar FC en El Nasr behoren tot de meest succesvolle Omaanse voetbalteams. Zoals in vrijwel elke stad is ook de Soek van Salalah een aanrader. Met de eeuwenoude traditie is niet gebroken en wierook is nog steeds het belangrijkste handelswaar. Tijdens het moessonseizoen vindt daarnaast het culturele Khareef Festival plaats. Dit trekt elk jaar weer veel toeristen, van binnen en buiten de regio.
Zelf even Salalah bezoeken ?:
https://www.youtube.com/watch?v=HHweFM2Aem8
Als we om 9u het schip verlaten staan de gebruikelijke shuttlebusjes natuurlijk te wachten. Marten zijn rolstoel moet naast de chauffeur, want er is geen andere plaats in het busje om hem op te bergen.
Als we buiten de haven komen is het drukte van jewelste van taxi's en bestuurders die zich aanprijzen. We maken een deal met een chauffeur (Sohil) voor een rondrit van 3 uur. (+/- 15 Euro pp).
Het eerste wat we bezoeken is de Grote Moskee. Een groot mooi gebouw met twee minaretten en een groot binnenplein. We mogen overal foto's maken, de vrouwen moeten wel hun hoofd bedekken. Volgende bestemming is het paleis van Sultan Quaboos. Hier moeten we wel voor de deur blijven staan, bezoek is niet toegelaten. Er zijn ook geen bewakers of wat dan ook aanwezig. Dus heel veel tijd brengen we hier niet door. Hierna naar de oude markt met een wirwar van straatjes vol met kleine winkeltjes. Vooral hoofddoeken en wierrook zijn hier de koopwaar. We kopen enkele mooie sjaals en Marten rijd zelfs rond als een echte Arabier met zijn hoofddoek. Alle taxichauffeurs zitten aan witte tafeltjes grote platte broden te eten. De ruik van de wierrook hangt overal, maar kan ons totaal niet boeien. We zijn vrij snel uitgewinkeld en Sohil rijd ons naar de volgende bestemming. Dit is een fruitmarkt met vooral bananenkraampjes. We houden hier slechts even halt voor een fotomoment. Veel typischer en lokaal getint is de vis en vleesmarkt, gelegen in een grote hal. Koeling is hier niet aanwezig, maar alles ziet er toch vers uit. Prachtige vissen met felgekleurde vinnen, waarvan sommige met de uitpuilende ingewanden in hun bek. Sommige vleesverkopers zitten letterlijk met hun voeten tussen het vlees. Opvallend is een klein stalletje waar men seafood verkoopt dat er zeer lekker uitziet. Als we ons hoofd in de "keuken" steken zijn daar juist enkele vissen klaargemaakt en die zien er wel heel smakelijk uit. Hier nemen we ook enkele mooie foto's van lokale figuren. En met dit laatste bezoek zitten onze 3u er zo goed als op, verlengen doen we niet, meer heeft Salalah niet echt te bieden. Er zijn wel enkele moderne malls, maar niemand heeft daar zin in. De stad is in volle expansie en de betonfabrieken die we passeren, in volle bedrijvigheid. We zien ook kamelen grazen, die worden gehouden voor hun melk. Roger, de voetbalmakelaar, die we leerden kennen, ontmoet op dat moment de eigenaar van de kamelen en onderhandeld over de verkoop van een speler.
Als Sohil ons weer naar het schip brengt, laat hij ons nog even het strand zien aan Mughsail Beach, een mooi strand met kliffen aan beide zijden. Maar we laten het strand voor wat het is en gaan aan boord. Voor de boot liggen, net aangemeerd, twee Japanse oorlogsbodems. Wel speciaal, want sinds het einde van WO 2 mochten die niet meer buiten hun eigen wateren. Maar door recente verdragen, is dit verleden tijd en zijn ze hier nu ook aanwezig ivm met de huidige crisis in Sirie. Als we die avond uitvaren, zwaaien de Jappanners ons lustig na.
Aan boord lunchen en daarna een middagje in de zon aan het zwembad, volgende week zitten we weer in de koude. Eindigen doen we met natuurlijk een spelletje "Dixit", waarbij vooral Linda, een wel heel luidruchtige opmerking maakt (insiders joke). Kwart voor acht zitten we in de show, een Zuidafrikaanse zanger die de ganse zaal meekrijgt. De gehele cruise iedere avond een hoogstaande show..........top. Na het eten beeindigen we de dag in de bar op dek 5, waar zoals iedere avond een orkest ten dans speeld. Als we om kwart voor twaalf hutwaarts keren, zien we in de open lobby met de glazen liften op dek 3, het verklede feest van deze avond nog in volle gang. Natuurlijk zijn de kleurige figuren, die je op elke cruise wel tegenkomt, zoals de " Zweed", de " Paaldanser", de "Schelvis" hier ook aanwezig. Weer een geslaagde cruisedag.
Salalah, hoofdstad van de zuidelijke regio Dhofar die grenst aan Jemen, wordt soms wel aangeduid als de tweede stad van het Sultanaat. Een van de redenen hiervoor, naast de bijna 200.000 inwoners, is het feit dat de huidige sultan Qaboes hier geboren werd.
Waar temperaturen van boven de 40 graden in het grootste deel van Oman niet ongewoon zijn, is het klimaat in Salalah mild (25-30 graden). In de zomer krijgt de stad nog net te maken met het staartje van de Khareef ofwel moesson, waardoor de hele regio voor Omaanse begrippen (tijdelijk) ongekend groen is.
De sultan mag er dan niet meer wonen, maar hij heeft nog wel steeds een zomeroptrekje in de buurt van Salalah. Je kunt dit vinden aan de kustweg, maar het is niet geopend voor bezoekers. Voetbal is overigens met afstand de populairste sport van Oman en Salalah is misschien wel de beste plaats om hier iets van mee te krijgen.
Bij de stad liggen twee grote stadions en Dhofar FC en El Nasr behoren tot de meest succesvolle Omaanse voetbalteams. Zoals in vrijwel elke stad is ook de Soek van Salalah een aanrader. Met de eeuwenoude traditie is niet gebroken en wierook is nog steeds het belangrijkste handelswaar. Tijdens het moessonseizoen vindt daarnaast het culturele Khareef Festival plaats. Dit trekt elk jaar weer veel toeristen, van binnen en buiten de regio.
Zelf even Salalah bezoeken ?:
https://www.youtube.com/watch?v=HHweFM2Aem8
Geschreven door RobertB
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
