SUEZKANAAL
Egypte, Red Sea Governorate
Om 8u 30 worden we wakker. Op dit moment varen we over het verbrede Suezkanaal. Vorig jaar was het hier voor de scheepvaart nog eenrichtingsverkeer. Nu kunnen schepen elkaar passeren op het nieuwe kanaal. Aan de rechterkant van het schip ligt Afrika en links is het Azië. Het kanaal is 162 KM lang en we doen er een uur of 11 a 14u over van Port Said naar Suez aan de Rode Zee. Dit aan een sneldheid van ongeveer 14km per uur.De hele zone van het kanaal is beveiligd met heel veel militairen. Ook op het schip zijn de waterkanonnen aan de voorzijde bemand. Het geeft ons geen onprettig gevoel, het is de realiteit van nu. De Costa Fortuna moet, naar men zegt, $240.000 betalen om een enkele maal door het Suez kanaal te varen, anderen spreken van 200Euro pp. Dat moet dus in ieder geval aardig geld opbrengen voor de Suezkanaal maatschappij die in Egyptische handen is. Om ongeveer 2 uur deze nacht mocht het schip het anker lichten en langzaam opvaren naar de westelijke toegang van het kanaal. We varen dus met de lage snelheid van 8 knopen om het kanaal zijn oevers te beschermen. De loodsen komen aan boord via kleine scheepjes en het is verrassend om te zien met hoeveel gemak en gevaar ze van het ene op het andere schip overstappen. Voor de stad Ismali (in de twee bassins " The Bitter Lakes") wisselen we van loods en genieten we van het zicht van de grote containerschepen die ons kortbij passeren. Het tweede gedeelte van het kanaal is genieten, woestijntaferelen wisselen zich af met mooie oases en we hebben ogen te kort. Overal zie je wel wachtorens en soldaten die vrolijk zwaaien maar alles nauwlettend in de gaten houden. Met de verrekijker kan je af en toe hun wapens zien, maar ze houden ze goed uit verborgen voor de toeristen. Maar we genieten ten volle van deze doorvaart, groene oasegebieden wisselen af met woestijnlandschappen, waar oude gebouwtjes uit het niets opdoemen. We verlaten rond 13u het kanaal en varen voorbij de stad Suez. Een grote stad waar vooral een aan het water gelegen moskee en een drijfend droogdok de belanstelling van menige fotolens trekken. En zo is het weeral apero en lunchtijd, honger lijden doe je op een cruise zeker niet. Daarna nog wat zon pakken op dek, maar als deze zich verstopt achter de wolken, verhuizen we naar het overdekte zwembad. Hier breng ikzelf een tijdje door in de whirlpool, om daarna met zijn allen nog gezelschapsspelen te spelen,vergezeld van een assortiment broodjes en zoetigheden. Vervolgens even op ons bed, om ons daarna klaar te maken voor de show. Ondanks de vrij passieve dag, is iedereen vermoeid, en gaat iedereen na het avondeten, rond 11u, naar zijn hut. Rond deze tijd draait het schip de baai van Aqaba op en vaart richting Eilat, waar me morgenvroeg zullen aankomen. Maar voor ons was het vandaag een topdag en de doorvaart fascinerende belevenis.
De Perzen onder Darius de Grote begonnen in 500 v.Chr. aan het graven van een kanaal tussen de beide zeeën. Darius liet een kanaal graven van de Nijl tot de Rode Zee, zodat Perzische handelaars van Persis tot de Middellandse Zee konden varen. Door dit kanaal kon hij relaties met Carthago onderhouden en de kusten van Sicilië en Italië verkennen. Volgens het verslag van Herodotos (Boek 2 par.158), was het echter farao Necho II die begon met de aanleg van het kanaal en werd het project voltooid door koning Darius.
Aan het graven van het nieuwe kanaal is onverbrekelijk de naam van Ferdinand de Lesseps verbonden. Om geld bijeen te krijgen had hij de Compagnie Universelle du Canal Maritime de Suez (1858) opgericht. Het ontwerp was van Alois Negrelli, een Oostenrijkse ingenieur. Het kanaal heeft geen sluizen. Het hoogteverschil tussen eb en vloed is slechts 65 centimeter in het noorden van het kanaal en 1,9 meter in het zuiden. Het kanaal was aanvankelijk in bezit van de Egyptische en Franse overheid. Naar schatting hebben 1,5 miljoen Egyptische arbeiders meegewerkt aan dit project. 30.000 arbeiders stierven tijdens het project, grotendeels als gevolg van cholera.
Bij het kolossale project werd op grote schaal met stoomkracht gewerkt, waarbij het totale vermogen bijna 18.000 pk bedraagt. Voor de bediening van de machinerie waren 15.000 arbeiders uit Frankrijk, Italië en van de Balkan aangesteld. Bij het baggeren werden 60 drijvende stoommachines ingezet, voor de afvoer van het slib zijn stoomelevators gebruikt. Waar geen water was werden stoomexcavateurs toegepast, een nieuw werktuig waarmee een sleuf kon worden gegraven in de zandbodem van de woestijn. Al deze werktuigen waren speciaal voor het project ontworpen. De bodembreedte van het nieuwe kanaal was bij de opening 22 meter.
Lange tijd is de mogelijkheid overwogen om een kanaal te graven van de Rode Zee naar de Nijl, bij de 26e breedtegraad. De te doorgraven afstand is ongeveer gelijk. De Lesseps heeft hiervan afgezien, omdat hiermee Caïro (en dus de Egyptische staat) relatief veel invloed zou krijgen. In plaats daarvan werd het kanaal dus gegraven in de woestijn, ten noorden van de Golf van Suez. Om de honderdduizenden arbeiders te kunnen verzorgen is eerst een zoetwaterkanaal aangelegd vanaf de Nijl.
De stad Port Said aan de Middellandse Zee is nieuw aangelegd voor het kanaal. De stad is genoemd naar de Egyptische heerser Said Pasja, die De Lesseps toestemming gaf om het kanaal aan te leggen.
Het eerste schip voer op 17 februari 1867 door het kanaal. De hele reis nam ongeveer twee dagen in beslag. Het kanaal is officieel geopend op 17 november 1869 met een stoet schepen, voorop die van de Franse keizerin Eugénie de Montijo. De tocht duurde drie dagen. Met de opening van het kanaal werd de afstand tussen Jeddah en Rotterdam met 40% verkort; via het Suezkanaal is de afstand 6337 zeemijl in vergelijking tot 10.743 mijl via Kaap de Goede Hoop.
Sinds de opening is er continu gegraven om steeds grotere schepen veilig en snel doorvaart te verlenen. In 1869 konden schepen met een tonnenmaat van 5.000 ton het kanaal passeren, een gangbare grootte voor die tijd, maar tegenwoordig kunnen grote tankers van 240.000 ton door het kanaal. Op circa de helft van het kanaal is uitsluitend eenrichtingsverkeer mogelijk. De aanleg van passeerlanen maakt het passeren van schepen en tweerichtingverkeer op deeltrajecten mogelijk.
In oktober 2014 kreeg een consortium van Boskalis, Van Oord, NMDC en Jan De Nul Group een contract van de Suez Canal Authorities voor de uitbreiding van het Suezkanaal. De werkzaamheden begonnen in 2014 en werden eind juli 2015 afgerond.[2] Het 'nieuwe' kanaal ligt deels parallel aan het 'oude' kanaal en is circa 50 kilometer lang zodat schepen elkaar vrij kunnen passeren. Ook zijn een aantal bestaande secties verbreed en verdiept tot een diepte van 24 meter. De baggerwerkzaamheden werden uitgevoerd door 17 snijkopzuigers.[3] Het contract had een totale waarde van $ 1,5 miljard waarbij ieder consortiumlid een aandeel had van een kwart.
Op 6 augustus 2015 huldigde de Egyptische president Abdelfattah al-Sisi de tweede vaargeul van het Suezkanaal in. De uiteindelijke kostprijs bedroeg bijna acht miljard euro, opgehaald bij het volk. President Sisi verwacht – op termijn – dit bedrag elk jaar terug te verdienen. Voor 2023 worden de kanaalopbrengsten geschat op $ 13,2 miljard , in vergelijking tot $ 5,5 miljard in 2014.
Zelf even door het Suezkanaal varen ?:
https://www.youtube.com/watch?v=DU4zbMOqapQ
De Perzen onder Darius de Grote begonnen in 500 v.Chr. aan het graven van een kanaal tussen de beide zeeën. Darius liet een kanaal graven van de Nijl tot de Rode Zee, zodat Perzische handelaars van Persis tot de Middellandse Zee konden varen. Door dit kanaal kon hij relaties met Carthago onderhouden en de kusten van Sicilië en Italië verkennen. Volgens het verslag van Herodotos (Boek 2 par.158), was het echter farao Necho II die begon met de aanleg van het kanaal en werd het project voltooid door koning Darius.
Aan het graven van het nieuwe kanaal is onverbrekelijk de naam van Ferdinand de Lesseps verbonden. Om geld bijeen te krijgen had hij de Compagnie Universelle du Canal Maritime de Suez (1858) opgericht. Het ontwerp was van Alois Negrelli, een Oostenrijkse ingenieur. Het kanaal heeft geen sluizen. Het hoogteverschil tussen eb en vloed is slechts 65 centimeter in het noorden van het kanaal en 1,9 meter in het zuiden. Het kanaal was aanvankelijk in bezit van de Egyptische en Franse overheid. Naar schatting hebben 1,5 miljoen Egyptische arbeiders meegewerkt aan dit project. 30.000 arbeiders stierven tijdens het project, grotendeels als gevolg van cholera.
Bij het kolossale project werd op grote schaal met stoomkracht gewerkt, waarbij het totale vermogen bijna 18.000 pk bedraagt. Voor de bediening van de machinerie waren 15.000 arbeiders uit Frankrijk, Italië en van de Balkan aangesteld. Bij het baggeren werden 60 drijvende stoommachines ingezet, voor de afvoer van het slib zijn stoomelevators gebruikt. Waar geen water was werden stoomexcavateurs toegepast, een nieuw werktuig waarmee een sleuf kon worden gegraven in de zandbodem van de woestijn. Al deze werktuigen waren speciaal voor het project ontworpen. De bodembreedte van het nieuwe kanaal was bij de opening 22 meter.
Lange tijd is de mogelijkheid overwogen om een kanaal te graven van de Rode Zee naar de Nijl, bij de 26e breedtegraad. De te doorgraven afstand is ongeveer gelijk. De Lesseps heeft hiervan afgezien, omdat hiermee Caïro (en dus de Egyptische staat) relatief veel invloed zou krijgen. In plaats daarvan werd het kanaal dus gegraven in de woestijn, ten noorden van de Golf van Suez. Om de honderdduizenden arbeiders te kunnen verzorgen is eerst een zoetwaterkanaal aangelegd vanaf de Nijl.
De stad Port Said aan de Middellandse Zee is nieuw aangelegd voor het kanaal. De stad is genoemd naar de Egyptische heerser Said Pasja, die De Lesseps toestemming gaf om het kanaal aan te leggen.
Het eerste schip voer op 17 februari 1867 door het kanaal. De hele reis nam ongeveer twee dagen in beslag. Het kanaal is officieel geopend op 17 november 1869 met een stoet schepen, voorop die van de Franse keizerin Eugénie de Montijo. De tocht duurde drie dagen. Met de opening van het kanaal werd de afstand tussen Jeddah en Rotterdam met 40% verkort; via het Suezkanaal is de afstand 6337 zeemijl in vergelijking tot 10.743 mijl via Kaap de Goede Hoop.
Sinds de opening is er continu gegraven om steeds grotere schepen veilig en snel doorvaart te verlenen. In 1869 konden schepen met een tonnenmaat van 5.000 ton het kanaal passeren, een gangbare grootte voor die tijd, maar tegenwoordig kunnen grote tankers van 240.000 ton door het kanaal. Op circa de helft van het kanaal is uitsluitend eenrichtingsverkeer mogelijk. De aanleg van passeerlanen maakt het passeren van schepen en tweerichtingverkeer op deeltrajecten mogelijk.
In oktober 2014 kreeg een consortium van Boskalis, Van Oord, NMDC en Jan De Nul Group een contract van de Suez Canal Authorities voor de uitbreiding van het Suezkanaal. De werkzaamheden begonnen in 2014 en werden eind juli 2015 afgerond.[2] Het 'nieuwe' kanaal ligt deels parallel aan het 'oude' kanaal en is circa 50 kilometer lang zodat schepen elkaar vrij kunnen passeren. Ook zijn een aantal bestaande secties verbreed en verdiept tot een diepte van 24 meter. De baggerwerkzaamheden werden uitgevoerd door 17 snijkopzuigers.[3] Het contract had een totale waarde van $ 1,5 miljard waarbij ieder consortiumlid een aandeel had van een kwart.
Op 6 augustus 2015 huldigde de Egyptische president Abdelfattah al-Sisi de tweede vaargeul van het Suezkanaal in. De uiteindelijke kostprijs bedroeg bijna acht miljard euro, opgehaald bij het volk. President Sisi verwacht – op termijn – dit bedrag elk jaar terug te verdienen. Voor 2023 worden de kanaalopbrengsten geschat op $ 13,2 miljard , in vergelijking tot $ 5,5 miljard in 2014.
Zelf even door het Suezkanaal varen ?:
https://www.youtube.com/watch?v=DU4zbMOqapQ
Geschreven door RobertB
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
