We laten Thailand achter ons en gaan de grens over naar Cambodja. Samen met onze reisleider zullen we de grens te voet passeren (ca. 500 meter lopen). Het visum voor Cambodja moet ook hier worden aangeschaft en betaald. Ook betalen we een man die alles heeft geregeld via de gids 1800 Bath pp. Gids Kris heeft gisteren onze passen doorgemaild en alles is voorbereid. Dezelfde man zorgt ook dat alle formaliteiten aan beide kanten van de grens al geregeld zijn. Anders zouden we hier uren vaststaan ?? Buiten ons zien wel geen mensen die de grens over gaan ..... Waarheid of een plaatselijke bijverdienste , wie zal het zeggen ..
Als we de grens gepasseerd zijn, vervolgen onze reis naar Battambang, gelegen aan de Sangkerrivier. De wegen zijn duidelijk minder dan In Thailand en vooral de aanwezigheid van kleine groepjes koeien vallen ons op. Die zag je in Thailand bijna niet. Zo rijden we langs de weg tussen de op kleedjes drogende rijst naar de Phnon Bannon Hill en trotseren we 337 treden om de Prasat Bannon Tempel te bereiken. Een indrukwekkende tempel uit de 12de eeuw, die wel te lijden heeft gehad van de oorlog die hier ter plaatse fel heeft gewoed.. De klim valt een beetje tegen , gelukkig besluit Linda beneden te blijven en daar de plaatselijke kinderen wat speelgoedjes uit te delen. Zelf ben ik daar geen fan van, zo gaan ze bedelen bij volgende groepen en geef je een verkeerd signaal. Maar ze zijn nog niet bedorven door de toeristen en zeer vriendelijk en dankbaar. Zelf vind ik de klim wel de moeite , de tempel heeft een zeer hoge charme gehalte ondanks er in feite niet veel te zien is. De middag brengen we verder aan het zwembad door, waar we ons kostelijk met elkaar amuseren.Het oud zot zekers ? Voor zonsondergang gaan we naar de heuveltop What Phnom Sampeau. Hier zien we hier de vele ( reisverslagen spreken over 1 tot 3 miljoen) vleermuizen hun grotten verlaten. Een indrukwekkend schouwspel tegen de mooi gekleurde lucht. Daarna hebben we tijd om in Battambang door te brengen en splitst de groep zich op. Zelf duiken we even tussen de plaatselijk voedselstalletjes, maar laten dit toch aan ons voorbijgaan.. Even later komt de meerderheid van de groep elkaar tegen in restaurant "De Kitchen", waar we ons tegoed doen aan Mexikaans eten en enkele Corona biertjes. Verder is In dit koloniale stadje met oude stadswijken de Franse sfeer nog duidelijk te merken. Het nationale brood in Cambodja is dan ook het stokbrood. Prachtige villa's herinneren hier aan de Franse overheersing. De Fransen bouwden oa ook een spoorwegnet uit, maar namen locomotieven en wagons mee toen ze vertrokken. Hoe ze dit hier oplossen? Dat zien we eerst daags als we de bamboetrein nemen. Na het eten slenteren we naar het hotel terug , waar we met Vera nog een lekkere milkshake drinken op een gezellig terras naast het hotel. De plaatselijke munt is de Riel, maar alles word hier in US Dollar geregeld en ook de ATM geeft dollars. Dit land heeft natuurlijk harde valuta nodig voor de opbouw. Middaglunch was 10 US dollar , Mexicaan ook zoiets. Reisafstand van vandaag ca. 180 km.

Geschreven door RobertB