In de vroege uren komen we aan in Eilat, hier blijven we tot de volgende ochtend. Vandaag hebben we de hele dag om te genieten van de Rode Zee of de bijzondere natuur en cultuur in het uiterste zuiden van Israël. In het zonovergoten Eilat komen zonaanbidders zeker aan hun trekken. Wanneer men naast luieren op het strand ook graag de omgeving verkent, biedt Eilat en zijn omgeving ook genoeg mogelijkheden. Bijvoorbeeld de Negev woestijn of de Arava streek ten noorden van de stad. Hier liggen tussen de onbeschutte bergen vele plekken met mooie natuur en plaatsen van archeologisch belang. Eilat zelf zou veel te bieden hebben. Zo vindt men hier een keur aan restaurants, discotheken, kleurrijke winkeltjes en een gezellige boulevard. Naast vele mooie stranden biedt Eilat de beste duik- en snorkelplekken ter wereld! Het water is zeer helder en heeft in de zomer een aangename temperatuur van gemiddeld ca. 20 graden Celsius en een rijke onderwaterfauna. Bewonder de schitterende tropische vissen en geniet van het bekende koraalrif van de Rode Zee.

Als we deze ochtend de boot verlaten, valt ons dadelijk de bewaker met zwaar machinegeweer op. Bij de pascontrole mogen we door Marten de lange rij overslaan. Op de kade nemen we de shuttlebus die ons tot buiten het havengebied zal brengen. Marten en Denise worden in een klein busje gezet, maar worden maar uit de haven, tot aan de aanvang van de weg naar de promenade, gebracht. Gelukkig is een vriendelijke taxichauffeur zo vriendelijk hun tot bij ons te brengen. Na wat heen en weer gepraat besluiten we met deze chauffeur, die David blijkt te heten, op stap te gaan. Eerst naar de Timna Canyon en daarna naar het onderwater observartorium. Dit voor 160E voor 6 personen. De rit brengt ons langst het vliegveld, dat midden in het stad gelegen is. Dit vliegveld was er voor de stad en was eerst een militair vliegveld. Buiten de stad passeren we later het nieuwe vliegveld dat in volle opbouw is. Over het water zien we ook Jordanie liggen en zelfs de baan waar we morgen over naar Petra zullen rijden. Maar David brengt ons dus naar de Mimna Canyon, een 60 km2 groot gebied waar 6000 jaar geleden reeds koper werd ontgonnen. We beginnen bij de rotsformatie's met speciale vormen, zoals de "mushroom" en de "spiraal". Maar vooral de "Arches" zijn de moeite en Andre en ik kruipen via ingemetste klimhaken naar boven, om vervolgens via een smal kloofje weer naar beneden te klimmen. Daar wacchten Jossette en Linda ons op, om wat leuke foto's te nemen. Vervolgens zijn de "Salomon Pillars" aan bod. Ook hier klimmen we naar boven om een oude rotsgravure te bekijken. Al zijn we eerst wel de verkeerde rots aan het bekijken. Een ondergelegen antieke tempel is nog slechts een hoop stenen. We eindigen in het bezoekerscentrum (met meertje), alwaar we een tas thee krijgen aangboden en een flesje met zand uit de canyon vullen. Via de wifi stuur ik dit aangepast verslag door en ook wat foto's via "whatsap" naar de kinderen.
Na deze belevenis voert David ons naar het Onderwater Observatorium. Hierbij passeren we oa een militaire post met een segment van het afweersysteem tegen raketten dat de Israeli hier hebben geplaatst. Bij een raketaanval word bliksemsnel berekend waar die zal neerkomen, indien in onbewoond gebied,mag hij vallen, anders word hij uit de lucht gehaald. Als we bij ons doel aankomen, begint het te regenen. De eerste regen van het seizoen, gisteren was het hier nog heerlijk warm. De ochtend was afwisselend zon en bewolkt, maar de verdere dag blijft miezerig. Het park zelf is ook niet echt volgens Europse normen, maar kan ons toch bekoren. Het koraalrif dat je onderwater kunt bezoeken, geeft een mooi beeld van wat duikers hier te zien krijgen. Alleen spijtig dat hier geen personeel te bekennen is,ook niet om de lift te bedienen. Marten raakt dus niet beneden. Ik spreek hier wat later de manager over aan, die wel zijn verontschuldigingen aanbied,maar verder op vlakte blijft. Een nieuw haaiengebouw is dan weer wel volgens onze verwachtingen en ook film op bewegende stoelen is best knap te noemen. Maar het geheel is inkomprijs van 25E niet waard. We amuseren ons wel kostelijk met een scherm waar luchtbellen met foto's van ons zelf op verschijnen. Net kinderen op uitstap.
Buiten bellen we onze taxichauffeur David op, om ons naar Eilatstad te brengen. Het door hem aangewezen Cosher restaurant lijkt ons wel iets. En inderdaad,het blijkt een schot in de roos te zijn. Vooral de 24 slaatjes met Joods brood is zeer, maar dan ook zeer lekker. Ook mijn Sint Pietersvis en de anderen hun sate's zijn verrukkelijk. De Israelise wijn die we erbij drinken,is ook een aanrader. Kortweg een culinaire topbelevenis en onderdompeling in de plaatselijke keuken.
We besluiten hierna nog een shoppingmall te bezoeken en de promenade langst de zeezijde af te wandelen. Beide zijn niet echt de moeite en we besluiten vrij snel nogmaals David te bellen. Die heeft, na het eten, ook Marten al naar de boot gebracht en staat ook nu binnen de 5 minuten weer klaar. Aan boord nog wat cocktails genuttigd en moe maar voldaan naar bed. Een prachtige dag, waar we alles hebben uitgehaald, maar verder heeft Eilat ons niets meer te bieden.

Eilat De stad wordt al in Tenach en dus de Bijbel genoemd. Koning Salomo zou ongeveer drieduizend jaar geleden in Etsion Geber, dicht bij deze stad, een vloot hebben gevormd die onder andere uitvoer naar Ophir om er goud te halen. Tevens zou hij hier de koningin van Sheba ontvangen hebben. Deze oude stad Eilat lag waarschijnlijk echter op de plek waar het tegenwoordige Akaba ligt. Archeologische vondsten uit de neolithische tijd wijzen op een nog oudere geschiedenis van de stad.

In de Romeinse en Byzantijnse tijd was het een belangrijke plaats voor de verdediging van het zuidelijk deel van het rijk. Tijdens de Middeleeuwen was de stad belangrijk voor moslims die op doorreis waren naar Mekka, tijdens de hadj.

De moderne stad Eilat is in 1949 gesticht, en is bij toeristen zeer in trek. In 1985 is, om de economie van de stad te stimuleren, hiervan een vrije handelszone gemaakt, waardoor taxi's, hotels, enzovoorts veel goedkoper zijn dan elders in Israël.

De stad bleef gevrijwaard van terroristische aanslagen tot 29 januari 2007 toen er een Palestijnse zelfmoordaanslag plaatsvond met vier doden.
Eilat is een populaire badplaats, onder meer onder sportduikers, waterskiërs, zwemmers en surfers. Het is er een groot deel van het jaar zonnig en de maximumtemperatuur komt niet onder de 20 graden Celsius (in januari is de gemiddelde maximumtemperatuur 21 graden, in juli 41 graden). Het koraalrif van de Rode Zee, dat zich onder andere bij Eilat bevindt, is het noordelijkste van de wereld. Ook zwemmen er veel dolfijnen in de zee bij Eilat rond. De stad functioneert ook als uitvalsbasis bij het verkennen van andere gedeelten van Israël en van Egypte en Jordanië.

Een kort bezoekje aan Eilat ?:
https://www.youtube.com/watch?v=4w5uqYVeswo

Geschreven door RobertB