We hebben een onrustige nacht met de Mistral die keihard waait (windstoten van 35 knopen). Ik hou tot ca. 05.00 uur ankerwacht en als ik dan echt niet meer wakker kan blijven, neem ik een uurtje of 4 slaap. Als we wakker worden waait het veel harder, vooral de windvlagen, die gaan in een dikke windkracht 9, later zelfs windkracht 10. Indrukwekkend, maar ook beangstigend, in elk geval voor mij. Een tijdje later op de ochtend krijgt de boot zo'n zwieper van een windvlaag, dat het anker zich een stukje door de modder trekt. Ik houd op de plotter de positie in de gaten en of we ons nog verder verplaatsen. Op een gegeven moment vindt het anker weer betere houvast en hoeven we nu (nog) niet ankerop. Alle luiken en patrijspoorten doe ik dicht (er komt nogal eens zeewater over) en breng mezelf en de boot in een staat dat we direct weg kunnen varen mocht het nodig zijn. Ik zou eigenlijk brood moeten bakken, maar met deze deining valt afwegen van de ingrediënten niet te doen, de weegschaal zegt dan steeds unstable. Dus dat wordt crackers eten. Warm eten koken vanavond gaat misschien ook niet. We zien wel. Toch brood gemaakt en we eten restjes. De Mistral neemt al af, pfffff. Morgen de haven in.
Geschreven door Oliminzuiditalie.reisblog