We vertrekken om 8 uur uit de zeer stille en mooi gelegen haven van San Vito. Het is een leuk wit dorpje voor vakantiegangers en er zijn eettentjes, ijssalons etc. te kust en te keur. Wij aten ook ergens heel lekker. De onvermijdelijke Bangladeshers en Afrikanen met allen ongeveer dezelfde koopwaar zitten hier met tientallen. Ze overnachten zo te zien in het parkje achter hun kraampjes. Alle spullen liggen er nog, onder grote dekzeilen (wie komt die troep hier nou ook stelen!), zie de foto. Je kunt hier 's nachts een speld horen vallen. Het enige wat je hier lastig valt, is de binnenrollende deining, de haven is niet echt beschut. Met windkracht 8 of meer zou je hier niet moeten zijn. Nog iets om voor op te passen is de geringe diepte, we hebben maar 2,3 meter. Een beetje scherp jacht steekt al gauw 2,5 meter, die loopt hier onherroepelijk vast. De zee is rustig, de wind houdt zich gedeisd. De zon schijnt lekker en al gauw branden we weg. We passeren de luchthaven, waar het niet erg druk is. Mooi, dat stijgen en dalen en je weet al wanneer de wind anders waait, dan stijgen en dalen ze op/vanaf de andere kant van de landingsbaan. De kust is mooi met allerlei rotsen, kapen, glooiende heuvels en veel groen. In Palermo aangekomen worden we na mijn telefoontje opgevangen door Giovanni en Roberto. Roberto lijkt van een andere planeet. Later ontdekken we dat hij sterft van de pijn door een hernia en waarschijnlijk flink pijnstillers slikt. Die moet in bed, zielig! We krijgen niet de door ons besproken plek, maar daar staan we wel op. Even later verleggen ze eerst ons, dan 2 andere boten en daarna kunnen we op onze plek gaan liggen. Hè hè, we zijn geland. We hebben vrij uitzicht op alle in- en uitvarende cruiseboten, ferries, zeil- en motorboten en alle officiële diensten als politie, kustwacht, douane, etc. Heerlijk die ruimte achter onze boot. Als je wilt leren tellen in het Italiaans, hoef je maar te gaan staan luisteren naar de roeiers en kanoërs, ze tellen steeds tot 20, grappig. Ik maak een maaltijd van allerlei dingetjes die er nog zijn, restje gegrilde groenten, dunne spaghetti nr. 3 met tonijn, nog wat worteltjes, ansjovisjes en een heleboel heerlijke kleine tomaatjes. We smullen en zijn blij dat we aan boord kunnen eten. We zijn best wel moe van de hele dag.

Geschreven door Oliminzuiditalie.reisblog