We bekijken onder het in bed drinken van de koffie de route en bezienswaardigheden. Gevonden: een ankerplek nét buiten een jachthaven mét een beetje beschutting tegen de verwachte deining van een halve meter. Morgen kunnen we dan de haven in om een grote partij boodschappen te doen en hopelijk ZOET water te tanken. De koelkast vond het ijs aan het vriesvak en koelelement te dik geworden en had besloten zichzelf te gaan ontdooien met waterballet en ijspret als gevolg. Hè hè, weer uitgebukt en geknield tijdens al het rollebollen. We komen langs Cabo Palinuro en besluiten om daar te ankeren aan de zuidzijde. Gelukkig maar, want anders hadden we al dit moois gemist. In de verste verte geen winkel of dorp, maar zooo mooi en stil hier. Je hoort duizenden cicaden boven ons motorlawaai uit en ook zijn er veel vogels. Nou nog duimen dat de deining ons met rust laat! We liggen hier écht heel rustig. Stil op de meeuwenrots na en géén deining. Dat scheelt een hoop energie.
Geschreven door Oliminzuiditalie.reisblog