Gisterenmorgen Manlio uitgezwaaid, zie foto 1, de man met baard is Manlio!! We zullen elkaar zeer waarschijnlijk niet meer zien, jammer! We gaan op zoek naar een nieuwe bijboot. Vlakbij zit een watersportzaak, die werkelijk alles heeft. We kiezen er een uit, hij gaat hem vanmiddag opblazen, moet zelfs nog uit de doos gehaald worden. Ondertussen vinden we na heen en weer lopen en het station niet kunnen bereiken door een wegopbreking, met aanwijzingen van een meisje dat uitstekend Engels spreekt, de bus naar Pizzo. Moet een aardig dorpje zijn, gebouwd op een paar rotsen hoog boven zee. De bustickets moet je in Tabacchi kopen, de buschauffeur die eigenlijk al wilde vertrekken, wacht geduldig op ons terwijl wij op het dooie gemakje van de man in de sigarettenwinkel een kaartje kopen. Wat is iedereen relaxed! De bus zet ons helemaal boven af en wij lopen door best wel toeristische straatjes en pleintjes vol met terrasjes naar zeezichten (zien we toch al elke dag, haha) en naar beneden, waar we een heerlijke lunch geserveerd krijgen. We willen terug lopen, maar daar steekt het spoor een stokje voor. We komen na 2 kilometer (volgens Italianen is het station heeeeel ver van Pizzo) bij het treinstation, waar heel veel mensen staan te wachten op een trein die dan al een uur te laat is. Wij hebben geluk, de trein komt er al snel aan en gratis staan we even later in Vibo Marina. Nergens kan je nl. een kaartje kopen en de conducteur komt niet langs. We gaan de inmiddels opgeblazen boot bekijken en kopen hem, met 3 nieuwe stootwillen. Zout en zon hebben met een aantal oude korte metten gemaakt. Nadat het bootje is afgeleverd en in het water is gelegd, brengt een ormeggiatoro (afmeerhulp) het naar onze boot. Hij wil er wel een kusje voor, nou die kan hij krijgen hoor, die ouwe snoeperd! Nadat Niek de oude bijboot aan flarden heeft gesneden (ze doen hier op straffe van een fikse boete aan gescheiden afvalinzameling) en voordat het bootje op het dek gehesen wordt, maak ik alles met een doek met water en zeep goed schoon. Alles is toch best wel vies.

Geschreven door Oliminzuiditalie.reisblog