De rustige ankerplek is veranderd in een onrustige zee. Lawaaiige bootjes varen af en aan naar het alleen per watertaxi te bereiken strand van Frontone. Wind en deining doen de rest. We willen aan wal, maar het motortje start niet, we takelen het weer aan boord en Niek gaat kijken wat hij eraan kan doen. Er is wat vervuiling. Na schoonmaken draait het weer prima. We gaan verliggen, dichterbij de stad nu en 75 meter van prachtige rotsen. Nu eerst wat eten. Ik maak een insalata caprese. Helaas valt de mozzarella heel erg tegen. Het ziet er wel kleurig uit, net de Italiaanse vlag. Later in de middag bezoeken we Ponza stad. Als Niek uit de bijboot stapt, ligt hij bijna in het water en hangt aan een arm te bungelen. Ik roep: oh nee en gelijk komt iemand aangesneld om Niek redden en zo komt hij toch nog droog op de wal. We lopen door het aardige, drukke plaatsje met zijn pastelkleurige huizen. In de haven is het een komen en gaan van boten. We lopen naar de andere kant van het eiland, zie de foto"s van Cala Chiaia. Vallende rotsen hebben hier het strand onbruikbaar en verboden gemaakt. We vinden een leuk, kleinschalig restaurant en eten heerlijke zuppa di cozze en een stel flinke biefstukken. De insalata smaakt ook verrukkelijk.
Geschreven door Oliminzuiditalie.reisblog