Niek verft de gangboorden, MOOOOOOOI. Dat hadden we veel eerder moeten doen! We pakken alles in, sluiten de boot goed afen rijden naar Terrasini voor de lunch. Vanavond in het vliegtuig komt er niets van een goede maaltijd. We vinden een leuk restaurantje, Coral Reef genaamd, waar moeder in de keuken staat en haar zoon en zijn vriendin bedienen. Een heerlijk en overvloedig 3-gangen menu, alles vis, voor €20 incl. drankje, water en na een digestief. Een gezellig praatje hoort er ook nog bij. Het valt op dat het hier zo schoon is op straat. Van heinde en ver komen mensen flaneren en koffie drinken. Het dorp gonst van de gezelligheid. We pakken de auto, zoeken een benzinepomp om vol te tanken en rijden naar de luchthaven om de auto in te leveren. Dan begint wat wij "het eeuwige wachten" noemen. Er staat bij de gates een vleugel, waarop eerst Let it be van de Beatles wordt gespeeld en gezongen door een jong meisje, daarna neemt een concertpianist het over en speelt uit zijn hoofd een groot deel van het pianoconcert nr. 1 van Chopin. Jammer dat hij moet boarden. Omdat Ryanair zo ongeorganiseerd doet met de handbagage, vertrekken we een kwartier te laat en komen dus ook te laat aan. Op Düsseldorf-Weeze staat onze ijskoude auto op ons te wachten, maar .... waar staat-ie ook al weer? Gevonden! We rijden in 1,5 uur naar huis, waar dankzij Inge de verwarming lekker brandt. WE ZIJN WEER THUIS.
Geschreven door Oliminzuiditalie.reisblog