We gaan in de hitte 3 km lopen naar de bushalte in Pozzallo. Die zochten we gisteren al, maar hebben deze toen niet gevonden. Nico koopt al een buskaartje voor morgen naar Catania Airport. Kaartje kopen doe je hier in de gelateria (ijssalon), daar hangt ook de timetable. We zijn niet zonder slag of stoot in Noto. Eerst moeten we er allemaal uit in Ispica (de airco is stuk, net als de chauffeur die behoorlijk door de hitte is bevangen). Over 10 minuten komt er een andere bus zegt hij. Niet dus, pas een half uur later gaat de reis verder naar Rosolini, de chauffeur wacht daar met de overstappers erin op de bus naar Noto. Hij vindt het voor ons te warm om buiten in het zand zonder boom in de volle zon te wachten. AARDIG! Hè hè, om 13.12 uur zijn we eindelijk in Noto. Het is hier werkelijk prachtig, alleen ..... veel te HEET. We gaan eerst maar wat eten op een door bomen beschaduwd plein. We treffen het, alles is even heerlijk. We bekijken, na betalen van teveel entree, een tentoonstelling van werken van Chagall, de tentoonstelling is ingericht door Ottavio Missoni, een textielkunstenaar die ook exposeert. Er zijn ook nog kunstwerken van andere kunstenaars die de moeite waard zijn. Zie de foto's. We eten daarna een ijskoude granite (half vloeibaar sorbetijs) en drinken de zoveelste grote fles water leeg. Onder de bomen op een bankje en na wat koffie komen we weer een beetje bij. De bussen terug naar Pozzalo gaan stipt op tijd (we moeten overstappen in Rosolini) en we zijn na ruim een uur terug! Aan de wegen die de bus rijdt komen we langs een kerkhof dat wel een ministadje lijkt en een tuincentrum met hoofdzakelijk cactussen. Er staan overal bloeiende agaven, prachtige bougainvilles, oleanders, etc. We zien grote olijfgaarden en sinaasappelplantages. Wat we ook zien zijn grote hoeveelheden troep, afval en zwerfvuil. Het land is kurkdroog. We zoeken in Pozzallo de halte van de rechtstreekse bus naar het vliegveld voor Nico en vinden die ook nog. Ik regel via de email een taxi om Nico van de haven naar de bushalte te brengen. Meer dan 4 km lopen met een flinke rugzak in deze hitte moet een mens zich niet aandoen! We eten heerlijk bij een kleine enoteca/risto (wijnverkoper).

Geschreven door Oliminzuiditalie.reisblog