Bram wordt uitgerust wakker, maar ik heb flink wat opstartproblemen. Het duurt even tot ik mezelf uit bed heb gekregen en klaar heb gemaakt voor de dag. Uiteindelijk lopen we naar de ontbijtzaal.

Eenmaal beneden heb ik eigenlijk ook niet zoveel trek. Bram gelukkig wel en begint enthousiast aan zijn ontbijtje. Ik probeer toch wat te eten, want we zijn van plan om weer te gaan wandelen vandaag. De bestemming is Baía D’Abra, een baai omringd door rotsen in het oosten van Madeira.

Na het ontbijt vertrekken we met de bus naar het oude centrum. Volgens de receptionist van ons hotel zou de bus vanaf hier rechtstreeks naar de wandelroute gaan. We zoeken naar de juiste bushalte en lopen helaas een paar keer de verkeerde kant op. Uiteindelijk vinden we de juiste halte. Op een poster in het bushokje staan de vertrektijden aangegeven. De eerstvolgende bus gaat om 11 uur. Het is nu pas 10:15. Dan gaan we maar een bakkie doen in het centrum.

Op een pleintje dichtbij de bushalte is een theehuis. Op de tafeltjes staan leuke theepotten met plantjes erin. Dit is wel een leuk plekje om koffie en thee te drinken! Als de serveerster het drinken komt brengen, vragen we meteen de rekening. Anders komen we straks nog te laat voor de bus.

De bus komt uiteindelijk een paar minuten over 11 aan. We waren al bang dat hij niet zo komen. Het is ongeveer een uur rijden naar de baai. Best lang, maar we vervelen ons niet. Er zitten namelijk een paar luidruchtige, oudere dames voorin de bus die zingen en hard lachen. De buschauffeur lijkt de dag van z’n leven te hebben en lacht nog het hardst. We krijgen de indruk dat de dames te veel gedronken hebben. Gelukkig stappen ze halverwege uit.

Als we aankomen bij de baai, zien we in de verte al veel mensen op het wandelpad. Het is een lange route met wederom veel hoogteverschillen. Onze beenspieren moeten weer aan de bak!

De rotsen zijn prachtig om te zien en het water is mooi helder. We lopen een stuk over een strandje in de baai dat vol ligt met grote stenen. Ik ga op de grootste steen zitten voor de foto.

We maken de wandeltocht af tot het eind. Hier is een mooi uitkijkpunt over het water en de hele baai. We kunnen de andere eilanden ook goed zien en het dorpje Caniçal verderop. Daarna lopen we weer terug naar de bushalte aan het begin van de route.

We moeten een half uur wachten op de bus en rijden dan weer een uur terug naar Funchal. We zijn wel weer moe geworden van het wandelen. Het is inmiddels ook al 6 uur. In het hotel stappen we meteen onder de douche. Daar knappen we ook weer van op! We zijn moe, maar het was het wel waard om naar de baai te gaan!

Geschreven door Michelles.reisdagboek