Om half 8 ontmoeten we elkaar in de ontbijtzaal. Het ontbijtbuffet is weer erg goed en er liggen vandaag weer wat andere lekkernijen. Na het ontbijt checken we uit en gaan we richting de bus. Onze chauffeur staat al een tijdje op ons te wachten en helpt ons graag met het inladen van de koffers.

We rijden Cartagena uit en beginnen aan de lange busrit naar Palomino. We rijden door Barranquilla en Santa Marta. Er is veel te zien onderweg. Het uitzicht op de mooie gebouwen van cartagena verandert in sloppenwijken, magere koeien, bananenplantages en industrieterreinen. Bijzonder om te zien hoe de mensen hier leven. De meeste van hen rijden rond op motoren, omdat auto’s te duur zijn. We zien een motor voorbij komen met 3 mensen erop en een geknutseld karretje erachter, waar nog iemand in zit. Ook baby’s en kleine kinderen worden tussenin gezet. Heel veilig is het allemaal niet.

Voor de huisjes van de sloppenwijken zitten vrouwen met hun telefoons. Kinderen spelen op stoffige veldjes en overal ligt afval. Hier en daar staan restaurants of iets dat lijkt op een autogarage. Ik vraag me steeds meer af hoe de mensen hun dag vullen en of ze hier gelukkig zijn.

Onderweg stoppen we bij een tankstation. We kunnen even gebruik maken van het toilet of iets te drinken halen. Er is maar 1 vrouwen-wc en ik moet even wachten. Ik ben nog maar net klaar als er 3 bussen arriveren. Er stappen ongeveer 50 meiden uit die allemaal moeten plassen. Net optijd!

We vervolgen onze reis naar Palomino. Het is al 2 uur in de middag. We komen langs Tayrona Park. Het uitzicht wordt steeds groener en het begint hard te regenen. Niet veel later klaart het weer op en hebben we prachtig uitzicht op de zee. Dan wordt de bus aan de kant gezet. “Playa la Roca” zegt de chauffeur. We zijn er!

Een werknemer helpt ons met de koffers. Bij het inchecken worden we geholpen door twee lieve dames. Ze vragen naar onze paspoorten en willen een kopie maken. Plots valt de stroom uit. Met een onzekere lach zeggen de dames: manjana. We moeten hard lachen en vragen ons ondertussen af of dit vaker gebeurt. Nog geen minuut later is de stroom weer terug en worden alsnog de paspoorten gescand. We lopen met het meisje mee naar onze kamers.

We lopen naar de huisjes met rieten daken. Ome Ton en tante Nora krijgen de kamer op de begane grond. Bram en ik slapen daarboven. We lopen de trap op. Er is een balkon met een hangmat en uitzicht op zee. In de kamer is een groot bed met een hemel en twee kleinere bedden. De badkamer is fel gekleurd en heeft geen dak! Douchen in de open lucht.. wauw dat wordt een nieuwe ervaring!

In een huisje verderop slapen Jan en Fabiola op de begane grond en slaapt Teun op de eerste verdieping. Bij kijken rond in elkaars kamers. We zijn het ermee eens dat Teun het mooiste uitzicht heeft en wij de leukste badkamer.

Het personeel verwelkomt ons met een heel fris drankje van limoen en munt. We proosten op deze mooie locatie.

Er is een zwembad en op het strand kunnen we gebruik maken van de ligbedden. We wandelen een stuk over het strand. Het lijkt alsof we in het paradijs zijn aangekomen. Palmbomen, een heldere zee en groene bergen op de achtergrond. Hier en daar vliegen pelikanen over het water. We spotten een krabbetje in het zand. Verderop komen we langs andere hotels en campings. Twee mensen krijgen een professionele massage. Het ontspannen geluid van de zee en vele vogels op de achtergrond krijgen ze er automatisch bij.

We worden om half 7 verwacht in het restaurant. De tafel is mooi gedekt. Het personeel komt aanlopen met drie enorme pannen. Een pan met vis, kip en varkensvlees. Het heet tagine, een soort stoofpotje. Het vlees in het midden en daar omheen schijfjes wortel en aardappel. Het is heerlijk! Alles is perfect gegaard en de kruiden kunnen we niet helemaal plaatsen, maar het is fantastisch! Als het eten op is, ruimt het personeel de tafel af. We krijgen nog een klein voorafje van kokos, bruine suiker en vanille. Het licht in de keuken gaat uit en het personeel loopt richting de uitgang. Een jongen blijft over om de drankjes te maken.

We horen het buiten hard regenen. We zien af en toe flitsen voorbij komen. Door de regen lopen we terug naar onze kamers. Het blijft nog lang rommelen en het duurt even tot we in slaap vallen. Het geluid van de zee en de onweer kunnen we goed horen.

Geschreven door Michelles.reisdagboek