Vanmorgen was Bram al vroeg wakker en besloot om alvast een paar flessen water voor ons te kopen bij een winkeltje aan de overkant van de straat. Ik werd wakker op het moment dat hij weg wilde gaan. Ik had wat meer moeite om uit bed te komen, maar uiteindelijk was ook ik klaar om te gaan. In de lobby kochten we via internet twee tickets voor the Museum of Natural History. We besloten om in de lobby een kop thee te maken voor onderweg. Het was een apparaat waar cups in gingen. De eerste kop thee kwam er makkelijk uit. De tweede kop thee wilde niet. Er kwamen wat mensen om het apparaat staan die ook iets wilden en probeerden mij te helpen om het apparaat aan de praat te krijgen. Een vrouw probeerde een cup met koffie. Dit lukte wel. Ik besloot om ook maar koffie te nemen. Bij het apparaat bleek een Nederlands stel te staan en we raakten aan de praat met elkaar. Het was een wat ouder stel, rond de 70 jaar en ze vertelden dat ze geen WiFi-verbinding konden krijgen in het hotel. Ze vroegen onze hulp. Al snel bleek dat ze de betaalde wifiverbinding hadden aangeklikt en deze werkt natuurlijk alleen als je betaalt. De vrouw was super blij dat we haar hadden geholpen, want ze probeerde al een paar dagen contact te krijgen met het thuisfront. De vrouw vertelde dat hun Engels beperkt was en dat ze eerder niet hadden begrepen wat de vrouw aan de balie had uitgelegd. Het stel vertelde dat hun koffers waren kwijtgeraakt op het vliegveld en al een aantal dagen zonder schone kleding of toiletspullen zaten. Aan het begin hadden ze hoop dat hun koffers snel zouden worden opgestuurd, maar inmiddels hadden ze de hoop opgegeven. Ze konden door deze ellende soms lastig genieten van hun reis. We vonden het heel erg om te horen dat hen dit was overkomen. Wij zouden echt gek zijn geworden als onze koffers kwijt zouden zijn geraakt. Uiteindelijk zaten we nog een half uur met het stel te praten op een bankje bij het koffiezetapparaat. Daarna besloten we om naar het museum te gaan.

We pakten de metro naar 81th street en stapten uit bij the Museum of Natural History. De ingang grenst direct aan de metrohalte, dus je hoeft niet eens boven de grond te zijn om erin te kunnen. Binnen werden onze tassen doorzocht en mochten we het Museum in. Via deze ingang, werden onze tickets niet eens gescand.

Eenmaal in het Museum, begonnen we in de hal over de aarde, het klimaat, aardbevingen en tornado’s. Super interessant! Er was een analoge aardbevingsmeter die je zelf kon testen door een keer op en neer te springen. De trilling van je sprong werd gemeten door de meter en er kwam een krabbeltje op het papier.

Daarna kwamen we in een grote hal met allerlei opgezette dieren. In de muur waren allerlei etalages gemaakt, waarin de dieren en het bijpassende landschap in scène waren gezet. Super mooi gemaakt! Zo waren meerdere hallen in het museum ingericht. Er waren etalages met mensen, roofdieren, vogels, vissen, reptielen en nog veel meer.

Er was ook een hal met allerlei dino’s. Bizar om te zien dat er ooit zulke grote dieren rondliepen. Toen we alle hallen hadden bezocht, waren we ruim 4 uur verder. We besloten om terug te gaan naar het hotel en even te relaxen.

Aan het einde van de middag besloten we om te gaan eten bij de McDonalds op Times Square. Het was een hele operatie om daar te komen. Er zijn zo onwijs veel mensen daar! Eenmaal bij de McDonalds konden we, net als thuis, bestellen bij een apparaat. Het menu en de porties zijn eigenlijk bijna hetzelfde als in Nederland. Het verbaasde ons dat een medium friet, ook echt een medium friet is zoals in Nederland. Het drinken was wel aan de grote kant. Mijn kleine Fanta was net zo groot als een medium Fanta in Nederland. Via de gratis WiFi van de McDonalds zochten we op internet naar een bar met live muziek. Het leek ons leuk om een keer een drankje te doen in zo’n bar. Uiteindelijk vonden we the Rum House Bar en besloten daar naartoe te gaan.

Zoals de naam al verklapt, stonden er op de menukaart van the Rum House Bar veel drankjes met rum erin. We namen beiden een cocktail. Na 1 slokje was meteen duidelijk dat het erg sterk was, dus we besloten ook een fles water te bestellen. Na ongeveer 45 minuten kwam de jazzband voor de live muziek binnen. Drie mannen en een vrouw. Ze hadden allerlei instrumenten meegenomen: een cello, een accordeon, een klarinet en een saxofoon. Na kort stemmen en inspelen, gingen ze beginnen.

Het was hele vrolijke muziek. Veel mensen in de bar leken fans en konden veel van de liedjes meezingen. Sommige mensen begonnen te dansen. Één stel kwam uit het niets in het midden van het zaaltje staan en begon een bepaalde klassieke dans op te voeren. Het was een gezellige boel en een goede afsluiter van de dag.

Geschreven door Michelles.reisdagboek