We namen afscheid van onze buren en vertrokken daarna naar onze laatste camping in San Francisco. De weg was spannend! Er stond een harde wind en er was veel stof, waardoor we niet heel veel zagen. De wind duwde onze camper soms naar de andere rijbaan, dus ik moest flink tegensturen. Na ruim 2 uur te hebben gereden, maakten we een stop om te tanken. Daarna ging Bram verder rijden, want het vergde nogal wat concentratie om de camper in de wind te besturen.

Uiteindelijk kwamen we rond 15:00 uur heelhuids aan bij de camping. Bram stapte even uit om in te checken. Nog geen minuut later kwam hij terug met het nieuws dat de receptie dicht was en er geen stroom was. De camping was gesloten. Er stonden wel 50 andere kampeerders op een kampeerplek. Een van hen zei tegen ons: “Zet hem maar gewoon ergens neer”. Dat deden we. We hadden immers gewoon gereserveerd, dus we vonden dat we ook recht hadden op een kampeerplek.

We begonnen alvast met het inpakken van onze koffers en liepen daarna even naar de McDonalds om te verbinden met WiFi. We baalden ervan dat onze camping weer weinig voorzieningen had, maar het zou maar voor 1 nachtje zijn.

Toen we bij de camper terug kwamen, maakten we pizza’s. Gezien er geen stroom was, probeerden we deze in een koekenpan klaar te maken. Dit lukte nog best goed! Het duurde even voordat de kaas gesmolten was. We gebruikten een bord als deksel voor de koekenpan, zodat alle warmte in de pan zou blijven. Het was uiteindelijk prima te eten.

Terwijl we de laatste stukjes pizza opaten, werd er op onze deur geklopt. Er stond een vrouw voor de deur. Ze vertelde ons dat er geen stroom was en we om die reden het terrein moesten verlaten. We zouden op internet een nieuwe bestemming moeten zoeken. Dat was voor ons lastig zonder WiFi... de camper naast ons moest ook vertrekken. Eigenlijk alle campers die net waren aangekomen. De andere kampeerders mochten blijven, omdat ze hun gegevens nog wel hadden kunnen invoeren in het systeem. Als er iets zou gebeuren, zouden ze voor ons niet verzekerd zijn. We hoorden de Duitse gasten van de camper naast ons een discussie voeren met de vrouw. Zij wilden niet vertrekken. De vrouw haalde er een beveiliger bij die de situatie nog eens probeerde uit te leggen.

Uiteindelijk werd ons wel duidelijk dat we naar camping Candlestick konden gaan. Met de telefoon van de Duitse mannen konden we de camping bellen om te vragen of ze nog plek hadden. Zij zouden genoeg ruimte voor ons hebben. We probeerden de camper zo snel mogelijk in orde te maken voor vertrek. De afwas hebben we even in de gootsteen laten liggen. Met mijn offline kaart vonden we de route naar de camping. Het was gelukkig maar een kwartier rijden. Bram en ik reden voorop en de Duitse mannen volgden ons.

Deze camping zag er een stuk beter uit! Bovendien was hier stoom en gratis WiFi. We bedankten de Duitse mannen voor het bellen naar de camping. Zij waren ook blij dat ze deze camping hadden gevonden. Het was een hectische dag! We hopen dat onze laatste dagen wel wat minder hectisch worden.

Geschreven door Michelles.reisdagboek