Als de wekker om 5 uur gaat, heb ik moeite om m’n bed uit te komen. We hebben om 6 uur afgesproken bij de uitgang van ons verblijf met de vogelaar.

We krijgen allemaal een verrekijker. We lopen een rondje in de buurt. Bij de eerste boom ziet de vogelaar al een hoop vogels. Met een laserlampje wijst hij ze aan. Door onze verrekijkers bekijken we de vogels. Soms hebben we moeite om ze via de verrekijker in beeld te krijgen en turen we geconcentreerd naar de boom.

De vogelaar kan verschillende vogels nadoen en probeert ze soms te lokken door hun geluiden na te bootsen. Het is een grappig gezicht. We zien een hoop verschillende vogels. Bij een grote boom zien we hoog in de boom ook een uil. Zonder de vogelaar hadden we die zelf nooit gezien.

Na ongeveer 2 uur wandelen, komen we weer terug bij ons verblijf. Ik heb wel honger gekregen, dus Bram en ik lopen direct door naar het restaurant.

Tussen de middag gaan we lunchen in het dorp. Bij een bakker scoren we wat broodjes en verderop gaan we bij een koffietentje zitten om alles op te eten. Voor het eerst drink ik weer een cappuccino. Genieten!

Na de lunch willen we een stuk wandelen naar de cacao en koffie boerderij. Er hangen bordjes langs de weg met de route en we beginnen enthousiast te wandelen. Het is een flinke klim naar boven en het lijkt steeds steiler te worden. Af en toe stoppen we om op adem te komen. Na een half uur komen we iemand tegen die de weg al heeft afgelegd. Ze vertelt dat het nog ongeveer 20 minuten lopen is. Teun denkt dat dit in werkelijkheid langer zal zijn en wil niet meer verder. De anderen eigenlijk ook niet. Bram en ik vinden het zonde om nu af te haken en lopen samen verder.

We komen nog een paar hele steile stukken tegen. Het zweet staat overal. We hopen maar dat het het waard is om verder te gaan.

Het uitzicht wordt steeds mooier. De wolken komen dichterbij en we zien de laatste bordjes met de route. Nog 20 minuten, nog 15 minuten, nog 7 minuten…

Gelukkig! We zijn er. We vragen eerst een grote fles water en hijgen uit bij het uitzichtpunt. Wauw wat een uitzicht! We kunnen Barranquilla en Santa Marta zien vanaf hier. De wolken hangen net boven de boerderij.

De gastheer vraagt wat we willen zien. Het is inmiddels al 4 uur s’middags en we moeten ook nog terug. We vertellen dat we alleen van het uitzicht willen genieten. De man grapt dat hij toch geen zin meer had om een rondleiding te doen.

We genieten van het uitzicht en gaan daarna weer terug naar beneden. Morgen hebben we gegarandeerd spierpijn!

S’avonds eten we bij een restaurant in het dorpje. De kaart is alleen Spaans, dus met de WiFi vertalen we de gerechten. Ze hebben veel rijstgerechten en vlees. Het eten is erg lekker! Een goede afsluiter van onze tijd in Minca.

Morgen vertrekken we naar Mompox. Het wordt een reis van ongeveer 6 uur. We zijn weer benieuwd wat we daar gaan zien!

Geschreven door Michelles.reisdagboek