Allereerst: Er was heel even radiostilte, want de WiFi op de camping deed het niet. Hier volgt het verhaal van dag 8:

We ontbeten in een restaurantje aan de overkant van ons hotel. We checkten uit en gingen op weg naar de camperverhuurder.

We moesten met de groene metrolijn naar Fremont. Het zou ongeveer 3 uur duren, voordat we bij de camperverhuurder zouden zijn. Na ongeveer 1 uur in de metro te hebben gezeten, kwamen we aan in Fremont. Vanaf daar zouden we nog lang moeten lopen. We bekeken de route op de telefoon. Een vrouw die voorbij liep, vroeg of ze ons kon helpen. We vertelden dat we naar Cruise Amerika zouden gaan lopen. De vrouw zei: “Nee, dat zou ik niet doen! Dat is veel te ver met die koffers!” Nog voordat wij zelf een beslissing konden maken, had de vrouw een taxichauffeur aangesproken die aan de kant van de weg stond. De taxichauffeur gebaarde dat we zijn kant op moesten komen. Hij zei: “Jullie moeten naar Cruise Amerika? Ik kan jullie brengen!” Bram vroeg hoeveel dat zou gaan kosten. “16 dollar”. Oké, dat valt mee. Dan doen we dat.

De weg bleek uiteindelijk inderdaad te lang om te lopen met koffers. De taxichauffeur was heel aardig. Hij zette ons voor de deur van de camperverhuurder af. We gaven hem 20 dollar en bedankten hem voor de rit.

Achter de desk stond een meisje van onze leeftijd en vroeg hoe ze ons kon helpen. We vertelden dat we onze camper kwamen ophalen en dat we wel erg vroeg voor onze afspraak waren (namelijk 3 uur te vroeg). Het meisje zei dat onze camper nog niet klaar was en dat we moesten wachten. We gingen in een kamertje verderop in het gebouw zitten waar twee banken stonden. Er was WiFi dus we konden ons wel even vermaken. Na een uur wachten, besloten we te vragen of onze camper misschien eerder klaar zou kunnen zijn. Het meisje zei: “Nee, je moet echt wachten tot half 2.”

Na weer een lange tijd wachten, besloten we buiten te gaan zitten. Daar zaten nog meer mensen te wachten op hun camper. Inmiddels stonden er ook een paar mannen achter de balie en we vroegen aan hen of onze camper al klaar was. Een van de mannen zei dat we een halfuurtje moesten wachten en dan zou hij ons komen helpen. Uiteindelijk mochten we om 1 uur wat formulieren invullen. We dachten dat we daarna onze camper konden meenemen, maar we moesten toch weer wachten. Om ons heen zagen we de andere mensen ook lichtelijk geïrriteerd op de bankjes zitten. Onze campers stonden al uren klaar op de parkeerplaats, maar de medewerkers hadden het blijkbaar erg druk met andere dingen.

Na 20 minuten kwam een jongen ons ophalen en liep mee naar onze camper. Hij vertelde kort hoe we de camper moesten gebruiken en deed een rondje met ons rondom de camper. Na de uitleg, mochten we eindelijk gaan. Thuis hadden we al afgesproken dat Bram als eerste mocht rijden. We waren allebei wel zenuwachtig. Bram reed eerst een rondje over het terrein. Dat ging prima. Een natuurtalentje! Daarna pakte ik de route erbij om naar de Walmart te gaan.

Bram parkeerde de camper perfect op de parkeerplaats. Dat moet ik hem nog maar na zien te doen... We pakten een boodschappenkar en gingen de Walmart in. In de Walmart kun je bijna alles kopen. Echt een super grote winkel met kleding, elektronica, eten, schoonmaakartikelen, enz. Er was zelfs een opticien.

Nadat we alles hadden gekocht wat we nodig hadden en onze camper hadden volgeladen, reden we naar de camping. De eerste wegen waren erg druk en groot. Bram werd er een beetje gestrest van, maar uiteindelijk ging het heel goed. De wegen daarna waren wat rustiger en met twee rijstroken, dus dat reed een stuk prettiger.

We kwamen rond half 6 aan bij de camping. Er was niet echt een parkeerplaats bij de receptie, dus we besloten de camper maar gewoon ergens aan de kant neer te zetten. De vrouw bij de receptie was heel aardig en vertelde waar onze kampeerplek was. Ik hielp Bram buiten de camper met het inparkeren. Daarna maakten we de waterslang en elektriciteitskabel vast aan de camper. In de camper probeerden we onze telefoon op te laden, maar dit lukte niet. Even kijken bij het elektriciteitskastje. Oh... we moesten ook nog een schakelaar omzetten. Al snel waren we voorzien van stoom en water. Top!

Het gasstel in de camper doet het altijd, dus dat is makkelijk (mits er genoeg propaan in zit de tank zit). We besloten om onze eerste maaltijd in de camper te gaan maken. Het werd een rijstmaaltijd die we bij de Walmart hadden gekocht. Best lekker! Na het eten even opruimen, douchen en naar bed. Douchen is voor Bram wel een uitdaging. Hij past alleen in de douche als hij zijn hoofd in het dak-raampje houdt. Het is een vermoeiende, maar wel een super leuke dag geweest! Bram vond het spannend om voor het eerst in de camper te rijden, maar het ging uiteindelijk hartstikke goed! Ik zal de volgende rit gaan rijden.

Geschreven door Michelles.reisdagboek