We hebben een vrije ochtend en spreken wat later af in de ontbijtzaal. We zijn al een hele tijd wakker en beginnen trek te krijgen. Als Jan en Fabiola niet op komen dagen, blijkt dat ze erg slecht hebben geslapen. Fabiola is ziek geworden. We denken dat ze gisteren iets verkeerds heeft gegeten in Tayrona Park.

Na het ontbijt maken tante Nora, ome Ton, Bram en ik een strandwandeling naar het dorpje van Palomino. De zee zit vandaag vol met bladeren en op het strand spoelen ook een hoop bladeren aan. Na een half uur komen we aan bij een rivier. Deze mond uit in de zee. We zien een hoop mensen die op deze rivier aan het tubben zijn. Om in het dorpje te komen, moeten we de rivier oversteken. Er vaart een bootje die de mensen als pond kunnen gebruiken om over te steken. We stappen op en betalen een paar euro voor het tochtje naar de overkant.

Het is een eindje lopen, maar we komen aan in het dorpje. We zien een kerk, een gemeentehuis en een school. Sommige kinderen kijken uit het raam en zwaaien als we voorbij lopen. Op sommige huizen zien we mooie muurschilderingen, maar verder lijken de huisjes heel klein en vervallen. De mensen lijken erg arm.

We komen bij de grote weg. In een klein winkeltje kopen we wat water en een waterijsje. Het is warm en we blijven even bij het winkeltje in de schaduw zitten. Als de ijsjes op zijn, zoeken we een taxi terug naar het hotel. We staan nog naar net langs de weg als er een tuktuk voorbij rijdt. Hij stopt meteen en biedt aan om ons terug te brengen. Het is een klein wagentje en we vragen of dat wel gaat passen. De man schuift een beetje op en gebaart dat Bram wel naast hem kan zitten. Ome Ton, tante Nora en ik mogen achterin.

Met z’n vijven rijden we naar het hotel. Het is een hilarisch gezicht. Bram komt met z’n hoofd tegen het dak aan en doet z’n best om zichzelf op zijn helft van de stoel te houden. We moeten hard lachen en worden door verschillende mensen ingehaald. Zo’n volle tuktuk gaat niet zo hard natuurlijk!

Eenmaal terug bij het hotel is het tijd om alle spullen in te pakken en uit te checken. Het personeel vindt het heel jammer dat we vertrekken. We maken een foto met een van de dames.

De chauffeur brengt ons naar het volgende hotel. Het is ongeveer 1,5 uur rijden. Onderweg zien we weer een hoop verschillende dingen. Hele droge stukken natuur, lemen hutjes, een groot winkelcentrum en luxe villa’s. De contrasten zijn groot.

In het hotel frissen we ons op en dineren we op het dakterras. Morgen vertrekken we vroeg naar de inheemse stam. We zijn heel benieuwd wat we daar gaan beleven!

Geschreven door Michelles.reisdagboek