We hebben niet zo goed geslapen vannacht. De hutjes zijn verre van geluiddicht en in de matrassen van het bed zitten kuilen. Een haan begon al rond 3 uur s’nachts te kraaien en hield ook niet meer op. Wat een rot beest!

Terwijl wij ons ontbijt opeten, zien we dat onze chauffeurs de bumper van de auto nog even met touw aan elkaar knutselen. We hopen dat de auto’s vandaag wel heel blijven.

We vertrekken rond 8 uur naar de volgende bestemming. Onderweg stoppen we even om foto’s te maken van de windmolens. Op dezelfde plek staat een hutje met tassen. De vrouwen die ze verkopen komen direct op ons af en de kinderen lijken ons ook interessant te vinden. Fabiola en Nora kopen een tas. De kinderen proberen armbandjes aan ons te verkopen. Een van de meisjes vraagt steeds om koekjes. Ze ziet er schattig uit en ik maak een foto van haar.

Onderweg komen we heel veel wegversperringen tegen in de vorm van takken en touwen, net als gisteren. Het zijn er vandaag misschien wel meer dan 50. We vinden het best wel heftig om te zien dat mensen op deze manier aan iets te eten moeten komen. Het zijn vooral de kinderen die aan de weg staan. Heel af en toe staan er volwassenen bij, maar meestal blijven ze verderop bij het hutje zitten. Waarschijnlijk vinden toeristen de kinderen sneller zielig en zijn ze eerder geneigd om iets te geven.

We zijn in de middle of nowhere. We zien alleen woestijn en af en toe een paar geiten. Er zitten weer veel hobbels in de weg. De chauffeur doet z’n best om er zo goed mogelijk langs te rijden. Achterin de auto hobbelen we alle kanten op. Zo’n rit van ruim 5 uur is best wel vermoeiend.

We stoppen bij een restaurantje in niemandsland. De gids heeft onze bestelling onderweg al doorgegeven, dus we kunnen meteen aanschuiven. Na het eten lopen we een stukje over het bijgelegen strandje. Er liggen prachtige schelpen op het strand. We nemen er een paar mee.

We rijden weer verder door de woestijn. Waar we heen gaan weten we eigenlijk niet. Er is geen duidelijk eindpunt te zien. We stoppen uiteindelijk bij een watertje. Een boot komt ons ophalen. We gaan flamingo’s spotten. Het water is turkoois van kleur en er zijn kleine golven. Af en toe spat het water in de boot, waardoor we nat worden. Ondertussen zoeken we naar de flamingo’s. Na een half uurtje varen, komen we tot de conclusie dat we vandaag geen flamingo’s gaan zien. Jammer!

In het midden van het meer is een klein eilandje met een berg. We beklimmen de berg en hebben uitzicht op de woestijn en de bergen. Het is een apart landschap om te zien. Op het eiland lopen weer een paar geiten. De gids legt uit dat mensen het eiland tegen betaling kunnen gebruiken om hun geiten daar te laten leven. We zien een andere boot aanmeren om de geiten water te geven. Lijkt mij een beetje omslachtig, maar het kan.

Aan de andere kant van het meer staan een paar gebouwen en hutjes. Dat is onze verblijfplaats. We checken in en bekijken onze kamers. We kunnen slapen in bedden, er is een douche en een wc. Er is ook elektriciteit om dingen op te laden. Dat valt weer mee! We hadden gehoord dat we misschien geen douche of elektriciteit hadden, maar tot nu toe hebben we dit gelukkig wel.

S’avonds dineren we in de grote eetzaal. Het zou om half acht klaar zijn, maar dat is niet helemaal gelukt. De taken binnen het personeel zijn ook apart verdeeld. Twee mannen werken zich in het zweet, terwijl de anderen alleen maar op een bankje zitten. Na driekwartier wachten wordt het eten geserveerd. Het smaakt best goed!

Na 10 uur wordt de elektriciteit uitgeschakeld. Het is pikdonker. We zien wel hele mooie sterren aan de hemel. Hopelijk slapen we vanavond beter!

Geschreven door Michelles.reisdagboek