Gezien we eigenlijk niet veel op het programma hadden staan, gingen we ons in een rustig tempo klaar maken en ontbijten. Rond half 11 vertrokken we met de uber naar the Walk of Fame. De straat was een stuk langer dan verwacht en er zijn ook enkele zijstraten met sterren op de stoep. We zagen allerlei bekende namen voorbij komen, zoals Marilyn Monroe, Queen, Walt Disney, Frank Sinatra, Mandy Moore, Michael Bublé, etc. Terwijl we door de straat liepen, roken we plotseling een hele lekkere geur. In een klein winkeltje waren twee mannen bezig met het maken van pannenkoeken. Deze geur konden we niet weerstaan, dus we gingen naar binnen. Er hing een poster op de muur met pannenkoeken en verschillende soorten toppings. Bij de pannenkoek mocht je vier toppings kiezen. Bram nam een pannenkoek met kaneelsuiker, slagroom, appel en Nutella. Ik nam er eentje met aardbeien, slagroom en spikkels. De vierde topping liet ik achterwege. Al smullend liepen we verder over de Walk of Fame.

Nadat we een aantal straten hadden bewandeld, zagen we een markt met groente, fruit en allerlei kruiden. Bingo! We waren wel toe aan wat groente en fruit. De markt zou maar tot half 1 open zijn en het was al 12 uur. Opschieten dus... We kochten aardappels, sperziebonen, wortels, appels, nectarines en perziken. Verderop kochten we ook nog een brood met rozemarijn. We zijn benieuwd of het allemaal smaakt zoals we hopen. Met al het eten op zak, besloten we terug te gaan naar de camper. We hadden eigenlijk nog wat langer in het centrum willen rondlopen, maar dat was niet zo handig met al het eten. Bij de Starbucks maakten we gebruik van de gratis wifi, zodat we de uber konden bestellen. Binnen vijf minuten stond de uber op de stoep.

Eenmaal bij de camper, hadden we niet zo’n zin meer om terug te gaan en besloten er een relaxed middagje van te maken. We keken een super spannende film op Netflix: Fractured. Best een aanrader!

Mijn vader had ons de Outback Steakhouse aanbevolen. Ik hou heel erg van biefstuk en we zouden daar aan het juiste adres zijn. Aan het begin van de avond reden we met de uber naar het restaurant. Het was best wel druk in het restaurant en we moesten even wachten op een tafeltje. Na 5 minuten werden we geroepen. Op de menukaart stonden logischerwijs allerlei soorten vlees. Wij kozen voor Victoria’s Filet Mignon. Daarnaast konden we kiezen uit allerlei verschillende bijgerechten. Ik nam frietjes en de seizoensgroenten. Bram koos aardappelpuree en rijst. De biefstuk was inderdaad heel erg goed! Hij was met de andere kant van het mes door te snijden. De bijgerechten waren wat minder. Mijn sperziebonen waren heel hard en bitter. De rijst die Bram had gekozen, bleek kale rijst te zijn, dus dat vond hij een beetje tegen vallen. De aardappelpuree en de frietjes waren wel heel lekker.

Na het eten reden we met de uber weer terug naar de camping. De meeste chauffeurs willen weten wat we in Los Angeles doen en wat we hebben gezien tot nu toe. Wanneer we vertellen over onze camper, worden ze allemaal enthousiast. Ze vertellen dan dat zij dat zelf ook ooit eens willen gaan doen of het in ieder geval fantastisch zouden vinden. De meeste chauffeurs die we hebben gesproken, zijn zelf nog nooit naar de nationale natuurparken geweest. Dat klinkt voor ons dan best gek (ook al is Amerika natuurlijk wel heel groot).

We stapten uit bij de ingang van de camping en liepen terug naar onze camper. Het viel ons op de veel van de kampeerplekken versierd zijn met lampjes, een tuinhekje, tuinkabouters, zitjes, etc. Het lijkt alsof veel mensen hier een eigen kampeerplek hebben voor langere tijd. Er hing zelfs een kroonluchter in een boom.

Geschreven door Michelles.reisdagboek