Vanmorgen vertrokken we rond 9 uur vanaf de camping en reden richting Los Angeles. Ons plan was om onderweg te stoppen bij een groot natuurgebied, maar dit bleek niet zo dicht in de buurt te zijn dan we dachten. We besloten een stop te maken bij een recreatiemeer.

Vanuit de bergen konden we het meer al in het dal zien liggen. Het zag er prachtig uit en we waren blij met onze keuze om de stop daar te gaan maken. Eenmaal beneden, parkeerden we onze camper en liepen in de richting van het meer. Het was heel erg warm en de parkeerplaats lag uiteindelijk nog best ver van het meer af. Het zweet liep van onze voorhoofden. Op verschillende borden was aangegeven dat er niet in het meer gezwommen kon worden. Er waren wel wat boten en kano’s op het meer. We stonden even te kijken naar het meer en vonden het uiteindelijk niet zo spectaculair als dat het er vanuit de bergen had uitgezien. We besloten weer terug te lopen naar de camper en verder te rijden.

Verderop stopten we bij een tankstation. Zo’n tank gaat best hard, dus het was wel weer nodig om hem bij te vullen. Bram probeerde de camper naast de pomp neer te zetten, maar dat ging niet helemaal vlekkeloos... Er zit nu een kleine kras op de zijkant van de camper. Shit! De man van het tankstation zei dat we bij de Walmart een spuitbus konden kopen en de schade konden herstellen, maar ik weet niet of dat een goed idee is. We kunnen het herstel denk ik beter aan de camperverhuurder overlaten.

Na deze domper reden we even in stilte verder. We baalden ervan dat dit was gebeurd, maar de schade is gelukkig beperkt gebleven. Hopelijk kost het ons niet zoveel om het te laten repareren.

We kwamen aan bij Hollywood RV Park en gingen de receptie binnen. We kregen wat informatie mee over de camping en het WiFi wachtwoord (ook heel belangrijk!). Een man op een soort golfkarretje reed voor ons uit naar onze kampeerplek. De man gaf Bram instructies bij het inparkeren van de camper. De plekken zijn dicht bij elkaar, dus het was ook wel fijn dat iemand ons vertelde hoe we de camper in de kleine ruimte konden prakken. Toen de camper eenmaal in de juiste positie stond, sloot de man ook de bedrading en slangen voor ons aan. Wat een service!

De rest van de middag hebben we besteed aan het wassen van onze kleren en het uitzoeken van bezienswaardigheden in Los Angeles. Het wassen was nog een flinke klus. Er moesten 5 kwartjes in de wasmachine per wasbeurt. Kwartjes hadden we niet genoeg, dus we moesten deze bij de receptie gaan wisselen. Eerst een was met onderbroeken en sokken. Daarna een was met t-shirts en als laatste een was met broeken. Op onze kampeerplek spanden we een waslijn, die Bram van thuis had meegenomen. Ideaal! De onderbroeken, sokken en broeken konden in de droger. De t-shirts gingen aan de waslijn.

Daarna was het weer tijd om te koken. Dit keer spinazie en gebakken aardappeltjes. Geen hoogstandje, maar we hebben onze vitamines weer (soortvan) binnen. Tijdens het eten bekeken we de bezienswaardigheden in Los Angeles. De pier van Santa Monica leek ons wel leuk. Dit is een pier bij het strand met allerlei kraampjes, winkels en een kermis.

Na het eten vertrokken we met een uber naar de pier. De uber hadden we besteld via een speciale app, die de vrouw van de camping had aanbevolen. Binnen 10 minuten stond de uber klaar en reden we naar de pier. Bram maakte voorin een praatje met de chauffeur en ik zat op de achterbank. We hadden een gedeelde uber besteld, omdat dit goedkoper was, dus we gingen ook nog iemand ophalen. Er stapten een man in en kwam ook op de achterbank zitten. Gedurende de rit keek hij zwijgzaam uit het raam en stapte ook zwijgzaam weer uit bij zijn bestemming.

Het was erg druk op de pier. Er liepen mensen van alle leeftijden. Er waren verschillende souvenirkraampjes, een game-hal, restaurants en een kermis. Aan de zijkanten van de pier stonden mensen te zingen met een gitaar of andere instrumenten en probeerden hiermee wat geld te verdienen. Op verschillende plekken stonden kraampjes waar je “tropical names” kon laten maken. Je naam wordt dan geschreven met sierlijke, dierenletters. De letter D wordt bijvoorbeeld in de vorm van een dolfijn geschreven. Het zag er heel mooi uit!

We liepen een rondje over de kermis. We zagen kraampjes met spelletjes die wij in Nederland niet hebben, zoals ballonnen stuk gooien met pittenzakken. Het zag er gezellig uit. Over de kermis liep een achtbaan waarin de mensen hard gilden. Hij was helemaal niet heel eng volgens mij, maar dit hoorde er vast bij.

Nadat we alles van de pier hadden gezien, gingen we weer terug naar het hotel. We werden opgehaald door een andere man. Dit was volgens mij de eerste échte Amerikaan die we spraken. Hij ratelde aan een stuk door over van alles en nog wat. Wel heel gezellig!

Hij vertelde dat hij een vriendin in Duitsland had en daar een keer met de auto ging rijden. Hij reed op z’n Amerikaans en sneed een andere auto flink af. In Duitsland gold toen nog de regel dat je andere bestuurders kon aangeven bij de politie als ze bepaalde regels zouden overtreden en de andere bestuurder zette zijn auto aan de kant. De vriendin van de Amerikaan vertelde dat hij zijn auto dus ook aan de kant moest zetten en in de auto moest blijven zitten. Hij snapte niet wat er allemaal aan de hand was, maar bleef rustig zitten. De andere bestuurder was erg boos. De vriendin vertelde dat haar vriend een Amerikaan was en dat het zijn eerste keer op de weg in Duitsland was en daarom nog niet zo goed wist wat de regels waren. De andere bestuurder was plots helemaal niet meer boos en zwaaide lachend naar de Amerikaan.

De chauffeur vertelde dat dit waarschijnlijk iets te maken had met de tijd van de oorlog, want de Amerikanen hebben de Duitsers ooit heel goed geholpen. Duitsers zijn om die reden blijkbaar onbewust fan van Amerikanen. Net als dat wij soms nog steeds een beetje moeite kunnen hebben met Duitsland.

Na de gezellige rit, kwamen we weer terug bij onze camper. Nog even een kopje thee en lekker slapen! Het was weer een intensieve dag.

Geschreven door Michelles.reisdagboek